تبيين عوامل موثر بر فرزندآوري در ايران: يك مطالعه متاسنتز

سابقه و هدف: فرزندآوري يكي از عناصر ساختاري تغييرات جمعيتي است و در حوزه مسائل اجتماعي توجه زيادي را به خود جلب كرده است. با توجه به سياست‌هاي جمعيتي جديد كشور مبني بر افزايش جمعيت، مطالعه حاضر با هدف بررسي عوامل مرتبط با فرزندآوري در ايران از طريق مرور نظام‌مند مطالعات كيفي انجام شد. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع متاسنتز مطالعات كيفي است كه با روش نوبليت و هار  طي شش مرحله انجام شد. بدين منظور تمامي مطالعات كيفي انجام شده پيرامون عوامل موثر بر فرزندآوري در ايران در بانك‌هاي اطلاعاتي داخل كشور بدون محدوديت سال با كلمات كليدي فرزندآوري و مطالعات كيفي و همچنين در پايگاه‌هاي PubMed, Scopus  Google scholar,با كلمات كليدي Childbearing ، fertility ، Qualitative Study و Iran جستجو و بررسي شدند. براي اطمينان از كيفيت مقالات انتخاب شده، تمام مراحل جستجو، غربالگري و انتخاب نهايي مقالات توسط دو پژوهشگر مستقل انجام شد. يافته‌ها: بر اساس معيارهاي ورود، 22 مطالعه كيفي با موضوع عوامل موثر بر فرزندآوري مورد بررسي و تحليل قـرار گرفتنـد و دو طبقه اصلي تسهيل كننده‌هاي فرزندآوري و موانع فرزندآوري استخراج شدند. استنتاج: عوامل مختلفي بر فرزندآوري زوجين نقش دارند كه عوامل اعتقادي، فردي، خانوادگي- اجتماعي از تسهيل‌كننده‌ها و عوامل جمعيت‌شناختي، اقتصادي، خودخواهانه، فرهنگي، اجتماعي، سياسي، عوامل مرتبط با سلامتي موانع فرزندآوري مي‌باشند. بدون توجه به مشكلات و انتظارات جامعه، نمي‌توان انتظار افزايش جمعيت در كشور را داشت.