نقش سياست‌گذاري اجتماعي در تقويت گرايش اعضاي جامعه به هويت ملي

هدف اين پژوهش، بررسي چگونگي نقش سياست گذاري اجتماعي در تقويت گرايش اعضاي جامعه نسبت به هويت ملي خود است. روش اين پژوهش، توصيفي– تحليلي، رويكرد آن نظري مي باشد. يافته هاي پژوهش نشان داد كه نياز به عدالت اجتماعي و دسترسي برابر به منابع و امكانات، رابطه مهمي با موضوع هويت ملي دارد. برآورده ‌شدن نيازهاي اعضاي جامعه مي‌تواند موجب تقويت گرايش آنان به هويت ملي شان گردد و عدم تأمين نيازها، اين گرايش را تضعيف مي كند. هنگامي‌كه دولت به عنوان نهاد اصلي سياست گذار در كشور، بتواند منابع را به‌طور عادلانه توزيع كند، به تقويت گرايش مردم به هويت ملي كمك مي‌نمايد. نكته اساسي اين است كه دولت ها عمل توزيع را ازطريق فرايند سياست گذاري اجتماعي به انجام مي رسانند و در صورت اجراي صحيح اين سياست است كه مي توانند بر گرايش افراد به هويت ملي بيافزايند. به طور كلي سياست‌گذاري اجتماعي با تدارك رفاه براي اعضاي جامعه و ايجاد رضايت در آنان، موجب ارتقاي ميزان پيوستگي آنان به نظام سياسي و اجتماع ملي و در نهايت تقويت تعلق خاطرشان به هويت ملي خود مي شود.