بررسي مولفه‌هاي ژئوپليتيكي مؤثر بر مناسبات اقتصادي كشورهاي اسلامي (مطالعه موردي ايران و عراق )

مناسبات ژئوپليتيكي بين كشورها در طي دهه‌هاي اخير با حركت به‌سوي مسائل اقتصادي تبديل به مناسبات مبتني بر مولفه‌هاي اقتصادي گرديده است. در اين ميان مناسبات ژئوپليتيك ميان كشورهاي اسلامي و همسايه مبتني بر چارچوب‌هاي خاص اسلامي و پيوستگي فضايي، اثرگذاري و اثرپذيري بالا و غيره تحت‌تأثير بيشتر مولفه‌هاي ژئوپليتيك اقتصادي است. باتوجه‌به اين اهميت، هدف مقاله حاضر درك مولفه‌هاي ژئوپليتيك اقتصادي مؤثر بر مناسبات دو كشور برجسته در جهان اسلام به‌عنوان ايران و عراق است. تحقيق حاضر، با رويكرد توصيفي - تحليلي و نيز بهره‌گرفتن از يافته‌هاي كتابخانه‌اي و پيمايشي به بررسي مهم‌ترين مولفه‌هاي مؤثر بر مناسبات ژئوپليتيك اقتصادي دو كشور اسلامي عراق و ايران جهت كاهش تنش‌ها و چالش‌ها و افزايش همكاري و هماهنگي در جهان اسلام است. روش تجزيه‌وتحليل باتوجه‌به ماهيت نخبه محوري جامعه آماري تحقيق از روش معادلات ساختاري با تأكيد بر رويكرد حداقل مربعات جزئي است. نتايج يافته‌هاي ميداني تحقيق نشان داد كه مولفه‌هاي ژئوپليتيك اقتصاد اوليه در بخش برازش مدل ساختاري تحقيق در هر 4 شاخص مورد بررسي: آماره T: 29.2، ضريب مسير، 0.510، ضريب تعيين، 0.891 و تناسب پيش‌بين با 0.335 از تأثيرگذاري بيشتري بر روي مناسبات ژئوپليتيك اقتصاد اين دو كشور اسلامي داشته است.