سنجش ميزان آمادگي تغيير در سازمان هاي‌ نظامي ( مطالعه موردي: دانشگاه جامع امام حسين(ع))

نياز به تغيير در عصر پيچيدگي، يكي از نيازهاي اساسي سازمان ها به شمار مي رود. با اين وجود مطالعات متعددي حكايت از ناكامي بسياري از سازمان ها در طي كردن موفق سفر تغيير دارد. آماده نبودن سازمان ها براي شروع سفر تغيير يكي از دلايل اين ناكامي دانسته شده است. بر اين اساس وجود ابزاري كه بتواند وضعيت آمادگي براي تغيير يك سازمان را ارزيابي نموده و مديران را براي طي كردن بهتر سفر تغيير ياري نمايد، مورد تقاضاي بسياري از سازمان ها و مديران است. در مقاله ي حاضر، چارچوبي براي سنجش ميزان آمادگي براي تغيير ارائه شده و مبتني بر آن، متغيير مورد نظر در يك سازمان (دانشگاه جامع امام حسين(ع)) مورد ارزيابي قرار گرفته و مدل پيشنهادي نيز با استفاده از داده هاي جمع آوري شده مورد بررسي و برازش قرار گرفته است. نتيجه ي پژوهش حكايت از آن دارد كه همه ضرايب مدل با سطح اطمينان بيش از 99 درصد به معناداري آماري رسيده‌اند و مدل كلي تحقيق متشكل از ابعاد عوامل رفتاري، عوامل زمينه‌اي، عوامل ساختاري و عوامل پويايي فردي و گروهي مورد تاييد قرار گرفته است.