بررسي عوامل مؤثر بر مطالعات امكان‌سنجي توسعه گردشگري در استان كرمانشاه؛ ارزيابي ديدگاه جامعه محلي

گردشگري بر جامعه ميزبان متكي است، بنابراين گردشگران و ساكنين محلي به يكديگر وابسته هستند، به گونه‌اي كه فرهنگ ساكنين و ديدگاه آنان بر فعاليت‌هاي گردشگري تأثير مي‌گذارد. بر اين اساس، براي موفقيت امكان‌سنجي و ارزيابي صحيح سرمايه‌گذاري در گردشگري و نيز افزايش طول عمر پروژه‌هاي گردشگري، جامعه محلي بايد به صورت فعال در فرايند توسعه درگير شوند. در اين راستا پژوهش حاضر به بررسي يك رويكرد يكپارچه براي تجزيه و تحليل امكان‌سنجي در گردشگري مي‌پردازد كه به عنوان مورد كاربردي احداث كافي‌شاپ در يك منطقه نمونه گردشگري استان كرمانشاه ارائه شده است.در اين پژوهش پروژه توسعه گردشگري طي سال‌هاي 1402-1398 از منظر ارزيابي مالي، ارزيابي اقتصادي و ارزيابي تاثيرات از ديدگاه جامعه محلي مورد بررسي قرار گرفت. داده‌هاي مورد نياز بخش مالي و اقتصادي از مركز آمار ايران و داده‌هاي مربوط به ارزيابي اثرات از طريق پرسشنامه جمع‌آوري شد. نتايج امكان‌سنجي مالي و اقتصادي مطالعه نشان داد كه طرح راه‌‌اندازي كافي‌شاپ از نظر مالي و اقتصادي توجيه‌پذير بود و در زمينه ارزيابي تاثيرات، طبق ديدگاه ساكنين منطقه، گردشگري بر معيارهاي رونق اقتصادي، مشهور شدن منطقه، احساس غرور در افراد محلي و مرمت- بازسازي بناها و آثار تاريخي تاثير‌گذار خواهد بود. اين تحقيقات عواملي كه بر امكان‌سنجي در گردشگري تاثير دارد را تعيين مي‌كند و هم‌چنين ديدگاه جامعه محلي را در مورد تاثيرات گردشگري مورد سنجش قرار مي‌دهد، اين مطالعه نشان مي‌دهد كه امكان‌سنجي مالي و اقتصادي در كنار ارزيابي تاثيرات گردشگري موجب موفقيت پروژه‌هاي سرمايه‌گذاري مي‌شود.