بررسي تأثير خودرهبري كاركنان بر پيامدهاي برندسازي داخلي و هويت نقش در صنعت هتلداري (مورد مطالعه: هتل هاي پنج ستاره در شهر مشهد)

پژوهش حاضر به بررسي تأثير خودرهبري كاركنان بر پيامدهاي برندسازي داخلي و هويت نقش در صنعت هتلداري مي‌پردازد. اين پژوهش از حيث هدف، كاربردي و به لحاظ روش توصيفي- همبستگي مي‌باشد. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه كاركنان هتل‌هاي پنج ستاره در شهر مشهد كه با استفاده از جدول كرجسي و مورگان تعداد 120 نفر به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه استاندارد ژانگ و ژو (2021) استفاده شده است. جهت روايي پرسشنامه از روايي صوري و تأييد خبرگان و روايي سازه با استفاده از بارهاي علمي بهره گرفته شد و جهت پايايي پرسشنامه از آزمون آلفاي كرونباخ استفاده شده كه در نهايت روايي و پايايي ابزار پژوهش تأييد شد. روش تحليل داده‌ها نيز از نوع مدل‌يابي معادلات ساختاري بوده است. نتايج حاصل از پژوهش نشان مي‌دهد كه خودرهبري از طريق تجسم عملكرد موفق، خود هدف‌گذاري، خودگفتگويي و خودپاداشي بر دانش برند، تعهد برند و رفتار شهروندي برند تأثير مثبت و معناداري دارد. همچنين عوامل خود رهبري از طريق هويت نقش نيز بر دانش برند، تعهد برند و رفتار شهروندي برند تأثير مي‌گذارد. نهايتا مي‌توان اين گونه نتيجه گرفت كه ارتقاي رفتارهاي مبتني بر خود مديريتي نه تنها موجبات رشد برند داخلي در سازمان مي‌گردد، بلكه برندسازي داخلي را به واسطه هويت نقش تسهيل مي‌كند.