تحليل نگرش هاي ايدئولوژيك گردشگران مدرن در بازديد از جاذبه هاي طبيعي (مورد نمونه: گردشگران كلاته هاي غربي بخش بسطام شهرستان شاهرود)

هدف پژوهش حاضر بررسي پايه هاي ايدئولوژيك و نگرش هاي نظري گردشگران و همچنين بررسي تأثير نوع نگرش گردشگران مدرن به محيط زيست و رفتار آنان نسبت به محيط است. پژوهش حاضر از نوع كاربردي و روش انجام آن توصيفي تحليلي است. واحد تحليل در اين مطالعه گردشگران دهستانهاي خرقان و كلاته هاي غربي بخش بسطام شهرستان شاهرود مي باشند. به دليل فقدان اطلاعات دقيق از تعداد گردشگران منطقه موردمطالعه؛ لذا جهت تعيين حجم نمونه از فرمول كوكران براي جوامع نامعلوم بهره گرفته شد كه با خطاي 0.085، تعداد 140 گردشگر به عنوان حجم نمونه تعيين و مورد پرسشگري قرار گرفتند. تحليل اطلاعات بدست آمده نشان داد، ميان متغيرهاي مورد بررسي نگرش زيباشناختي رواني گردشگران به طبيعت با ميانگين 4.78 بيشترين تأثير را در رفتار آنان نسبت به محيط زيست داشته است و اغلب گردشگران به دنبال منافع اقتصادي در بازديد از مناطق گردشگري نيستند و به عبارت ديگر، آن ها نگرش منفعت طلبانه در بازديد طبيعت ندارند. همچنين نتايج نشان داد نگرش گردشگران حرفه اي (فعال در گردشگري) و افراد غيرحرفه اي نسبت به طبيعت متفاوت است. براساس نتايج آزمون تي دو نمونه مستقل، زنان و مردان نگرش ايدئولوژيكي متفاوتي نسبت به طبيعت دارند كه سبب مي شود رفتار آنان نسبت به محيط طبيعي نيز متفاوت باشد. ميان سن و نگرش هاي ايدئولوژيك گردشگران نسبت به طبيعت رابطه اي مثبت و مستقيم برقرار مي باشد و بدين ترتيب با بالارفتن سن نگرش به طبيعت تغيير مي كند و در رفتارهاي زيست محيطي گردشگران مؤثر است.