اثربخشي طرح‌واره درماني گروهي بر تنظيم شناختي و رفتاري هيجان در مادران داراي فرزند با اختلال يادگيري

هدف از پژوهش حاضر ارزيابي اثربخشي طرح‌واره درماني بر تنظيم شناختي و رفتاري هيجان در مادران داراي فرزند با اختلال يادگيري بود. اين پژوهش بر اساس هدف از نوع كاربردي با طرح نيمه‌آزمايشي همراه با پيش‌آزمون ـ پـس‌آزمـون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش مـادران داراي كـودك با اختلال يادگيري شهر تهران در شش‌ماهه اول سال 1400 بود. نمونه پژوهش شامل 30 نفر از اين مادران بود كه به روش نمونه‌گيري هدفمند به‌عنوان نمونه نهايي انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گـروه آزمـايش و گـواه قـرار گرفتنـد (هر گروه 15 نفر). از مقياس تنظيم شناختي هيجان توسط گرانفسكي و كرايچ (2002) و تنظيم رفتاري هيجان توسط گرانفسكي و كرايج (2019) استفاده شد. گروه آزمايش هشت جلسه آموزش شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي دريافت كردند و گروه گواه هيچ آموزشي دريافت نكردند. نتايج تحليل‌كواريانس نشان داد كه استرس ادراك شده و تنظيم رفتار هيجان در گروه آزمايش به‌طور معناداري (0.01 P) از گروه گواه متفاوت بود. لذا مي‌توان گفت طرح‌واره‌درماني مي‌تواند جهت تنظيم شناختي و رفتاري هيجان در مادران داراي فرزند با اختلال يادگيري مورداستفاده قرار گيرد.