عملكرد جسمي زنان سالمند مبتلابه پوكي استخوان در مراكز آموزشي و درماني منتخب دانشگاه علوم پزشكي ايران

زمينه و هدف پديده سالمندي با كاهش عملكرد در ابعاد جسمي و روان شناختي روبه رو است، اين مطالعه باهدف تعيين عملكرد جسمي در سالمندان مبتلابه پوكي استخوان مراجعه كننده به مراكز منتخب آموزشي درماني دانشگاه علوم پزشكي ايران انجام شد.روش بررسي در اين مطالعه مقطعي، 130 نفر از زنان سالمند بالاي60 سال مراجعه كننده به مراكز منتخب آموزشي درماني دانشگاه علوم پزشكي ايران در سال1399، به روش نمونه گيري غيراحتمالي و مستمر وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوري داده ها فرم مشخصات جمعيت شناختي، پرسش نامه فعاليت هاي روزمره زندگي بارتل و پرسش نامه فعاليت هاي روزمره ابزاري زندگي لاتون-برودي بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 20 تحليل آماري شد.يافته ها ميانگين سني زنان موردپژوهش 5/7±67/5 سال بود. هيچ يك از زنان درخصوص انجام فعاليت هاي روزمره زندگي مانند غذاخوردن وابستگي نداشتند. بيشترين وابستگي در دفع ادرار با 54/62 درصد بود. درمورد فعاليت هاي ابزاري زندگي، توانايي خريد كردن با 60/77 درصد بود و كمترين فعاليت مربوط به توانايي مديريت مصرف داروهاي خود با 0/77 درصد بود. نمره انجام فعاليت هاي روزمره زندگي و فعاليت هاي ابزاري زندگي به طور معناداري با سن و تحصيلات ارتباط داشت (0/001 P).نتيجه گيري حمايت هاي دولتي، خانوادگي و اجتماعي بيشتري از سوي جامعه براي زنان سالمند مبتلابه پوكي استخوان (با سالخوردگي بيشتر و تحصيلات پايين تر) و با عملكرد پايين در فعاليت هاي اساسي و ابزاري زندگي ضروري است.