خودارزيابي توانمندي‌ پرسنل هوشبري و عوامل مرتبط با آن

زمينه و هدف يكي از اهداف آموزش پرسنل هوشبري تربيت افرادي با توانمندي نظري و عملكردي براي مقابله با چالش هاي باليني است. بااين حال يكي از چالش هاي نظام سلامت وجود شكاف بين آنچه كه آموزش داده مي شود و سطح عملكرد پرسنل در پروسيجرهاي بيهوشي است. اين مطالعه باهدف ارزيابي شايستگي پرسنل بيهوشي شهر كاشان و يافتن عوامل مرتبط با آن انجام شده است.روش بررسي اين مطالعه توصيفي تحليلي بر روي 95 نفر از پرسنل هوشبري بيمارستان هاي كاشان در سال 1401 انجام شد. شركت كنندگان مطالعه به شيوه سرشماري وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات شامل فرم اطلاعات جمعيت شناختي و پرسش نامه خودارزيابي توانمندي پرسنل هوشبري بود. روايي (صوري و محتوايي) و پايايي پرسش نامه مورد تأييد قرارگرفت. به منظور تحليل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 22 و روش هاي آماري توصيفي (فراواني و درصد)، آماري تحليلي (ميانگين و انحراف معيار) و آزمون هاي من ويتني، كروسكال واليس، ضريب همبستگي اسپيرمن، دورشته اي نقطه ايي و مدل جي ال ام استفاده شد.يافته ها ميانگين و انحراف معيار سن افراد شركت كننده در پژوهش 10/1±34/57 سال بود. ميانگين توانمندي پرسنل هوشبري به شيوه خودارزيابي در سطح بالا (11/53±84/84) گزارش شد. بين توانمندي پرسنل هوشبري با جنس زن و وضعيت تأهل ارتباط آماري معني دار وجودداشت (0/05 P).نتيجه گيري ميانگين توانمندي پرسنل هوشبري درتمام حيطه ها ي پرسش نامه به جز حيطه مراقبت در مخاطرات احتمالي بيمار #187; در سطح بالا قرار داشت. بنابراين توانمندسازي پرسنل در اين حيطه به جهت پيشگيري از حوادث نامطلوب و ارتقا كيفيت خدمات درماني پيشنهاد مي شود.