ارتباط ريتم شبانه‌روزي با سرشت و منش پرستاران

زمينه و هدف يكي از حيطه هاي نيازمند توجه در حرفه پرستاري كه مي تواند بر زمينه هاي مختلفي كاري، حرفه اي، مراقبتي و غيره مؤثر باشد، سرشت و منش است. عوامل مختلفي مي تواند بر سرشت و منش تأثير بگذارد. يكي از اين عوامل ريتم هاي شبانه روزي است كه اغلب پرستاران اختلالاتي را در آن تجربه مي كنند. درنتيجه، نظر به اهميت بررسي و ارزيابي ابعاد شخصيتي سرشت و منش در پرستاران و تأثيرات ريتم شبانه روزي و نپرداختن به آن در پژوش هاي گذشته، اين مطالعه باهدف تعيين ارتباط ريتم شبانه روزي با سرشت و منش پرستاران شاغل در مراكز آموزشي درماني منتخب دانشگاه علوم پزشكي ايران سال ١٤٠٠ انجام شد. روش بررسي اين پژوهش يك مطالعه مقطعي از نوع توصيفي همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش را تمام پرستاران شاغل در مراكز آموزشي درماني دانشگاه علوم پزشكي ايران تشكيل دادند. نمونه پژوهش 200 نفر از پرستاران شاغل در اين مراكز بودند كه معيارهاي ورود به مطالعه را دارا بودند. روش نمونه گيري اين پژوهش به صورت غيراحتمالي و تركيبي از روش تحليلي و مقطعي بود كه از ميان بخش هاي مختلف مراكز آموزشي درماني دانشگاه علوم پزشكي ايران، 4 مركز به تصادف و با قرعه كشي براي پژوهش انتخاب شدند. به منظور جمع آوري اطلاعات از فرم اطلاعات جمعيت شناختي، پرسش نامه صبحگاهي-شامگاهي و پرسش نامه سرشت و منش كلونينگر استفاده شد. در اين پژوهش براي تجزيه وتحليل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 16 استفاده شد.يافته ها يافته هاي به دست آمده نشان داد كه بيشتر پرستاران موردپژوهش يعني 64 درصد ريتم شبانه روزي معتدل داشتند. نتايج همبستگي نشان داد ريتم شبانه روزي به طوركلي با پشتكار (039/P=0) و خودفراروي (047/P=0) همبستگي معني دار آماري ضعيف داشتند كه اين همبستگي منفي بود. همچنين ريتم شبانه روزي با سن (001/P 0)، جنسيت (044/P=0)، وضعيت استخدامي (003/P=0) و سابقه كاري (001/P 0) ارتباط معني دار آماري داشت و سرشت و منش در ابعاد نوجويي، پاداش، پشتكار، خودراهبردي، همكاري و خودفراروي با ويژگي هاي جمعيت شناختي پرستاران ارتباط معني دار آماري داشتند.نتيجه گيري يافته هاي اين پژوهش نشان داد ريتم هاي شبانه روزي با برخي از مؤلفه هاي سرشت و منش همبستگي معني دار آماري داشتند، بنابراين باتوجه به اهميت تيپ هاي شبانه روزي بر كيفيت عملكرد افراد، ضروري است تا مسئولين و مديران بيمارستان ها درزمينه تيپ هاي شبانه روزي شناخت كافي كسب كنند و در جهت شناسايي اين افراد و اقداماتي نظير آموزش، فراهم كردن تسهيلات و امتيازات ويژه و تعيين نوبت هاي كاري پرستاران باتوجه به تيپ هاي شبانه روزي آن ها، سطح كيفي مراقبت ارائه شده از سوي اين طيف از پرستاران را ارتقاء دهند و از اين طريق موجب تسريع روند بهبودي بيماران و افزايش رضايت مندي آن ها شوند.