ارتباط ادراك بيماري و اميد در مبتلايان به لوسمي بستري در بيمارستان‌هاي منتخب دانشگاه علوم‌پزشكي تهران: يك مطالعه مقطعي

زمينه و هدف بيماران مبتلا به لوسمي دوره‌هايي از تنش‌هاي رواني را تجربه مي‌كنند كه مي‌تواند روي اميد اين بيماران اثرگذار باشد. يكي از مؤلفه‌هاي مؤثر در بهزيستي رواني، ادراك بيماري است كه ارزيابي شناختي و دركي است كه فرد از بيماري خود دارد. اين مطالعه با هدف تعيين ارتباط بين ادراك بيماري و اميد در مبتلايان به لوسمي انجام شد.روش بررسي پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي همبستگي است كه با مشاركت ۲۰۰ بيمار مبتلا به لوسمي كه در سال ۱۴۰۲ به بيمارستان‌هاي منتخب دانشگاه علوم‌پزشكي تهران مراجعه كردند، انجام شد. ابزار جمع‌آوري داده‌ها شامل فرم مشخصات جمعيت‌شناختي، پرسش‌نامه ادراك بيماري بردبنت و همكاران و پرسش‌نامه اميد اشنايدر بود. تجزيه‌وتحليل داده‌ها در نرم‌افزار spss نسخه ۱۶ و با استفاده از روش‌هاي آمار توصيفي و استنباطي نظير آزمون‌هاي همبستگي پيرسون، تي مستقل و آناليز واريانس يك‌طرفه انجام شد.يافته‌ها ميانگين نمره كلي ادراك بيماري در مبتلايان به لوسمي 9/10±‌37/45 و ميانگين نمره كلي اميد در اين بيماران 1/88±‌32/19 بود. همچنين همبستگي ادراك بيماري و اميد منفي و معني‌دار بود (0/489-= r؛ P 0/001). نتيجه‌گيري براساس نتايج مطالعه حاضر، بيماراني كه ادراك مثبت‌تري از بيماري خود دارند، از اميد بالاتري نيز برخوردارهستند. اجراي برنامه و مداخلاتي در جهت ايجاد ادراك مثبت از بيماري، مي‌تواند زمينه‌ساز افزايش اميد در اين بيماران باشد.