ارتباط بين صلاحيت باليني با شجاعت اخلاقي در پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي آموزشي شهر همدان

زمينه و هدف ارائه مراقبت‌هاي پرستاري باكيفيت همواره دغدغه اصلي پرستاران بوده است. صلاحيت و شجاعت اخلاقي از عوامل مؤثر بر ارائه خدمات پرستاري محسوب مي‌شوند. مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط صلاحيت باليني با شجاعت اخلاقي در پرستاران انجام شد.روش بررسي اين مطالعه توصيفي ـ مقطعي از نوع همبستگي است كه در سال 1401 در بيمارستان‌هاي آموزشي وابسته به دانشگاه علوم‌پزشكي همدان انجام شد. 123 نفر از پرستاران شاغل به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده وارد مطالعه شدند. ابزارهاي مورداستفاده در اين مطالعه شامل پرسش‌نامه اطلاعات جمعيت‌شناختي، پرسش‌نامه شجاعت اخلاقي سكركا و همكاران و پرسش‌نامه صلاحيت باليني ليو و همكاران بود. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي، آزمون تي مستقل، آناليز واريانس يك‌طرفه و ضريب همبستگي پيرسون در نرم‌افزار SPSS نسخه 16 انجام شد. يافته‌ها نتايج نشان داد بيشتر مشاركت‌كنندگان زن (54/71 درصد)، متأهل (63/41 درصد) و داراي سطح تحصيلات كارشناسي (82/93 درصد) بودند. ميانگين و انحراف‌معيار نمرات صلاحيت باليني و شجاعت اخلاقي پرستاران به‌ترتيب برابر با 22/32±‌151/18 و 7/47±‌59/56 بود كه نشان‌دهنده متوسط بودن ميزان صلاحيت باليني و بالا بودن شجاعت اخلاقي است. همچنين مشخص شد بين شجاعت اخلاقي و صلاحيت باليني پرستاران ارتباط آماري معني‌دار و مستقيم، ولي ضعيفي وجود دارد ( r=0/272 ,0/001=P).نتيجه‌گيري ازآنجاكه براساس نتايج، ميزان صلاحيت باليني پرستاران متوسط بود، بنابراين مي‌توان كارگاه‌هاي آموزشي را جهت ارتقاي صلاحيت باليني پيشنهاد كرد. از طرفي، چون بين صلاحيت باليني و شجاعت اخلاقي پرستاران ارتباط ضعيفي وجود دارد، مي‌توان چنين نتيجه گرفت كه عوامل ديگري به‌جز صلاحيت باليني با شجاعت اخلاقي مرتبط هستند كه مستلزم مطالعات بيشتري است.