ارتباط بين فرسودگي شغلي و مراقبت‌هاي پرستاري ازدست‌رفته در بيمارستان‌هاي منتخب دانشگاه علوم پزشكي تهران

زمينه و هدف پرستاران به‌دليل بار كاري بالا و محيط كاري پراسترس در معرض سطوح بالايي از فرسودگي شغلي هستند كه مي‌تواند كيفيت مراقبت‌هاي پرستاري را تحت تأثير قرار دهد. مراقبت‌هاي پرستاري ازدست‌رفته به مراقبت‌هايي اطلاق مي‌شود كه به‌طور كامل يا جزئي فراموش شدند. اين مطالعه با هدف تعيين ارتباط بين فرسودگي شغلي و مراقبت‌هاي پرستاري ازدست‌رفته در بيمارستان‌هاي منتخب دانشگاه علوم پزشكي تهران انجام شد.روش بررسي در اين مطالعه توصيفي‌تحليلي، تعداد 194 نفر از پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي دانشگاه علوم پزشكي تهران با روش نمونه‌گيري در دسترس از بهمن سال 1402 تا فروردين سال 1403 مورد پژوهش قرار گرفتند. جهت گردآوري اطلاعات از پرسش‌نامه اطلاعات جمعيت‌شناختي، پرسش‌نامه فرسودگي شغلي ماسلاچ و پرسش‌نامه مراقبت‌هاي پرستاري ازدست‌رفته كاليش استفاده شد. تحليل داده‌ها در نرم‌افزار SPSS نسخه 26 و با استفاده از آمار توصيفي (ميانگين و انحراف‌معيار و درصد و فراواني) و آمار تحليلي (تي مستقل، ضريب همبستگي پيرسون، آنوا و تحليل رگرسيون) انجام شد.يافته‌ها ميانگين و انحراف‌‌معيار نمرات زيرمقياس‌هاي فرسودگي شغلي شامل خستگي عاطفي، مسخ شخصيت و عدم موفقيت فردي به‌‌ترتيب10/70±32/44، 4/14±18/76 و 7/10±29/91 بود. ميانگين و انحراف‌معيار مراقبت‌هاي پرستاري ازدست‌رفته 2/67±35/78  به دست آمد. نتايج نشان داد بين زيرمقياس‌هاي فرسودگي شغلي و متغيرهاي جمعيت‌شناختي ارتباط معني‌داري وجود ندارد (0/05P). بيشترين و كمترين ميزان همبستگي به‌ترتيب مربوط به زيرمقياس‌هاي خستگي عاطفي(0/001 P، 0/608=r) و مسخ شخصيت (r=0/608 ,0/001 P ) بود. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد زيرمقياس‌هاي خستگي عاطفي (0/62=β)، مسخ شخصيت (0/30=β)و عدم موفقيت فردي (0/34=β)، پيش‌بيني‌كننده‌هاي مثبت و معني‌دار مراقبت‌هاي پرستاري ازدست‌رفته هستند (0/001 P). نتيجه‌گيري در اين مطالعه ارتباط مستقيم و معني‌داري بين مراقبت‌هاي پرستاري ازدست‌رفته و فرسودگي شغلي مشاهده شد. به مديران پرستاري توصيه مي‌شود جهت كاهش مراقبت‌هاي پرستاري ازدست‌رفته، پيشگيري و كاهش فرسودگي شغلي پرستاران را در اولويت برنامه‌هاي خود قرار دهند.