استفاده از محافظ دستبند براي بيماران زنداني در بخش‌هاي روانپزشكي: گزارش موردي

زمينه و هدف بيماران زنداني بستري در بيمارستان معمولاً در طول مدت درمان خود در مراكز پزشكي براي جلوگيري از فرار يا آسيب رساندن به ديگران و آسيب به خود با دستبند تحت حفاظت قرار مي‌گيرند. علي‌رغم اطلاعات كمي كه درمورد مزاياي دستبند زدن به متهمان بستري در بيمارستان وجود دارد، درمقابل اطلاعات قابل‌توجهي درمورد آسيب جسماني آن‌ها به بيمار وجود دارد. در پرونده‌اي مشاهده ‌شد كه يكي از مددجويان از ملحفه‌اي كه زير دستبند بسته شده بود براي اقدام به خودكشي استفاده كرد كه پرسنل فوراً مداخله كردند و مددجو را به مركز درمان اختصاصي جسمي انتقال دادند. باتوجه‌به اهميت موضوع و كرامت دريافت‌كنندگان خدمت به‌خصوص در گروه‌هاي آسيب‌پذير، دفتر بهبود كيفيت و كميته ايمني بيمار در بيمارستان روانپزشكي ايران بررسي اين مهم را در دستور كار قرار داد. روش بررسي اين مطالعه از نوع گزارشي موردي است. دفتر بهبود كيفيت مركز روانپزشكي ايران ايده استفاده از محافظ دستبند زندانيان را در سال 1398 اجرا كرد. اين محافظ بر روي دست يا پا و زير دستبند فلزي قرار مي‌گيرد و از آسيب‌هاي احتمالي پيشگيري مي‌كند. پژوهشگر با استفاده از آمارهاي مربوط به ايمني و اعتباربخشي در دفتر بهبود كيفيت از سال 1391 تا 1401 شامل آمار بستري زندانيان، نتايج كميته‌هاي ريشه‌يابي خطا به روش شماره اولويت ريسك، تحليل فرم‌هاي حادثه، اقلام مصرفي استفاده‌شده به دنبال آسيب توسط دستبند در طي بستري به تجزيه‌وتحليل داده‌ها قبل و بعد از اجرا كردن ايده محافظ دستبند زندانيان در مركز روانپزشكي ايران پرداخت.يافته‌ها نتايج ارزيابي دروني داده نشان داد اجراي طرح به كاهش اقلام مصرفي در بيمارستان و شاخص‌هاي مربوط به ايمني و خطا در زندانيان بستري منجر شده است.نتيجه‌گيري باتوجه‌به يافته‌هاي پژوهش، هرچند استفاده از محافظ دستبند در نگاه اول بسيار ساده به نظر برسد اما تأثير بسزايي بر كاهش آمارهاي مربوط به آسيب در مركز روانپزشكي ايران داشته است.