چالش‌هاي سياستگذاري امنيتي خاورميانه در عصر بحران‌هاي ژئوپليتيك

بحران‌هاي ژئوپليتيكي تابعي از معادله رقابت سياسي بازيگران نوظهور و تغيير در موازنه قدرت مي‌باشد. خاورميانه در زمره مناطقي محسوب مي‌شود كه اولاً دچار چالش‌هاي سياستگذاري امنيتي بوده، ثانياً با نشانه‌هايي از بحران‌هاي تصاعديابنده ژئوپليتيكي روبه‌رو گرديده و نكته سوم آنكه در گذر زمان زمينه براي ظهور نخبگان رايكال نيز به‌وجود آمده است. هر يك از مولفه‌هاي يادشده را مي‌توان در زمره چالش‌هاي اصلي سياستگذاري امنيت منطقه‌اي در خاورميانه دانست. ساخت اجتماعي و الگوي كنش نخبگان نقش موثري در روند سياستگذاري دارد. هر گونه سياستگذاري راهبردي و امنيت منطقه‌اي ماهيت زمينه‌اي داشته و تابعي از شكل‌بندي‌هاي ساختار محيطي و الگوي كنش كارگزاران مي‌باشد. سياستگذاري امنيت منطقه‌اي خاورميانه به اين دليل با چالش‌هاي پايان‌ناپذير روبرو مي‌باشد كه اولاً داراي محيط آشوب‌زده بوده، ثانياً بر اساس نشانه‌هايي از كنش راديكال كارگزاران قرار دارد و نكته سوم آنكه تحت تاثير مداخله قدرت‌هاي بزرگ و ائتلاف منطقه‌اي آنان مي‌باشد. اين مقاله با ماهيت بنيادي و با بهره‌گيري از رهيافت هويت و ساختار باري بوزان با استفاده از روش‌شناسي تحليل داده‌ها و تحليل محتوي داده هاي در دسترس در پي پاسخ به اين سوال مي باشد: «سياستگذاري امنيت منطقه‌اي خاورميانه براي ثبات و موازنه داراي چه نشانه‌هايي بوده و چه عواملي منجر به تداوم بحران‌هاي منطقه‌اي خاورميانه گرديده است؟» نتايج نشان مي دهد كه درك واقعيت‌هاي محيط منطقه‌اي خاورميانه بر اساس الگوي كنش كارگزاران حاصل مي‌شود.  سياستگذاري امنيتي در محيط آشوب‌زده ماهيت تاكتيكي خواهد داشت. معادله قدرت و بحران‌هاي منطقه‌اي را بايد به‌عنوان چالش پايان‌‌ناپذير سياست‌هاي امنيتي  در خاورميانه دانست.