مقايسۀ اثربخشي آموزش تاب‌آوري روان‌شناختي و مثبت‌انديشي بر بهزيستي روان‌شناختي و سازگاري دانشجويان دانشگاه امام علي (ع)

زمينه و هدف: مشاغل نظامي و انتظامي داراي تنيدگي بالا و پيچيدگي‌هاي خاصي هستند كه در سرتاسر دنيا توأم با ناسازگاري، مخاطرات جسماني، دوري از خانواده و زندگي در شرايط سخت است؛ بنابراين افراد مشاغل پرخطر مانند ارتش و پليس، بيشتر در معرض ابتلا به بيماري‌هاي روان‌شناختي قرار دارند. پژوهش حاضر با هدف مقايسۀ اثربخشي آموزش تاب‌آوري روان‌شناختي و مثبت‌انديشي بر بهزيستي روان‌شناختي و سازگاري دانشجويان دانشگاه امام علي (ع) انجام شد.روش: اين پژوهش ازنظر هدف، كاربردي و ازلحاظ روش، آزمايشي با پيش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعۀ آماري شامل دانشجويان سال اوّل دانشگاه بود. نمونه آماري شامل 21 نفر براي هر يك از گروه‌هاي آزمايشي و 20 نفر براي گروه كنترل كه به روش تصادفي انتخاب و در گروه‌ها جايگزين شدند. ابزار گردآوري داده‌ها شامل پرسش نامه‌هاي 84 سؤالي بهزيستي روان‌شناختي ريف و 160 سؤالي سازگاري بل بود. داده‌ها با استفاده از روش آماري تحليل كوواريانس چند متغيره تجزيه‌وتحليل شدند.يافته‌ها: نتايج نشان داد كه هم آموزش تاب‌آوري روان‌شناختي و هم آموزش مثبت‌انديشي موجب بهبود بهزيستي روان‌شناختي و سازگاري در سطح 0.01 P شده و در مقايسه بين دو نوع مداخله نيز آموزش مهارت تاب‌آوري روان‌شناختي مؤثرتر بود. در پيگيري سه‌ماهه نيز نتايج تكرار شد.نتيجه‌گيري: دانشجويان دانشگاه امام علي (ع) در آيندۀ نزديك به‌عنوان فرماندهان و رؤساي سازمان ارتش انجام‌وظيفه خواهند نمود. با توجه به نقش كليدي نيروي انساني در سازمان‌هاي نظامي و انتظامي و ضرورت برخورداري اين كاركنان از سلامت روان بالا، بديهي است كه معاونت آموزش آن دانشگاه مي‌تواند از طريق برنامه‌ريزي دقيق جهت انجام آموزش‌هاي تاب‌آوري روان‌شناختي و مثبت‌انديشي، در بهبود بهزيستي روان‌شناختي و سازگاري اين دانشجويان نقش‌آفريني نمايد.