توسعه ديپلماسي ورزشي در افق گام دوم انقلاب اسلامي ايران؛ تحقق چشم انداز 1420

رابطه ورزش و سياست در ابعاد داخلي و بين المللي پيچيدگي گسترده و متنوعي پيدا كرده است. از رابطه ورزش و روابط بين الملل پديده جديدي به نام ديپلماسي ورزشي به وجود آمده است. اين ديپلماسي در روند توسعه خود از ابزارهاي دولتي برا ي پيشررد مناف و اهداف فراتر رفت و با ورود بازيگران مختلف غيردولتي چندوجهي شد. اين ويژگي ديپلماسي ورزشي فرصت هايي را براي بسياري از كشورها ازجمله ايران فراهم كرده است . استفاده درست از اين فرصت ها مستلزم شرايط مناسبي است كه مهترين آن تغيير احتمالي سياست خارجي و ديپلماسي سياسي كشور از قدرت سخت به سياست خارجي و ديپلماسي قدرت نرم است كه ايجاد اين تحول كار ساده اي نيست . لذا در اين پژوهش محقق با چشم اندازي به افق آينده ديپلماسي ورزشي به دنبال اين مسئله مي باشد كه در افق آينده چه عواملي مي تواند در توسعه ديپلماسي ورزشي جمهوري اسلامي ايران تأثيرگذار باشد؟ هدف از پژوهش حاضر توسعه ديپلماسي ورزشي در افق گام دوم انقلاب اسلامي ايران مي باشد. تحقيق حاضر يك پژوهش آميخته (كيفي كمي) محسوب مي‌شود در اين راستا جامعه آماري در بخش كيفي شامل كليه صاحب نظران در حوزه مديريت كلان ورزشي، مديريت راهبردي، ديپلماسي، روابط بين‌الملل و جامعه شناسي ورزشي در سطح معاون وزير، رئيس فدراسيون، مشاور وزير و اساتيد دانشگاهي مي باشند كه از روش نمونه‌گيري به‌صورت گلوله برفي انتخاب شدند. از خبرگان مصاحبه به‌صورت نيمه ساختاريافته انجام پذيرفت. در اين پژوهش از روش نظام‌مند اشتراوس و كوربين براي كدگذاري مصاحبه‌ها استفاده گرديد و كدگذاري‌ها توسط نرم‌افزار MAXQDA انجام پذيرفت. جامعه آماري بخش كمي شامل كليه صاحبنظران، اعضاي هيئت علمي و كليه مسئولان مرتبط (فعلي و سابق)، مشتمل از: متخصصان و مديران ورزشي و مديران اجرايي در وزارت ورزش و جوانان مي باشد. روش نمونه‌گيري به‌صورت خوشه‌اي چندمرحله‌اي مي باشد. داده هاي گرد‌آوري ‌شده بوسيله نرم‌افزار PLS مورد آزمون قرار گرفتند. يافته نشان دادند در راستاي شرايط علي 13 مفهوم شناسايي شد و اين مفاهيم در 2 مقوله تقسيم‌بندي شده‌اند همچنين براي شرايط زمينه‌اي 13 مفهوم و 3 مقوله و براي عوامل مداخله‌گر 13 مفهوم 3 مقوله و براي راهبرد‌ها 11 مفهوم و 3 مقوله و پيامد‌ها نيز 10 مفهوم و 3 مقوله بودند. در مجموع مي توان بيان كرد كه با همكاري سازنده بين سازمان‌هاي اجرايي ورزش كشور و در دستور كار قرار دادن و استفاده از پتانسيل ورزش بين‌الملل توسط اين سازمان‌ها، مي‌توان به بهبود شرايط موجود و در نتيجه ارتقا ديپلماسي ورزشي ايران اميدوار بود.