هند و مسئله عضويت در شوراي امنيت: تحليلي بر تلاش هند براي كسب منزلت بين المللي

يكي از موضوعات مهمي كه پس از جنگ سرد در محافل ديپلماتيك و اكادميك مطرح شد بحث اصلاحات در شوراي امنيت سازمان ملل بود. در آن هنگام دو ايراد كلي بر شوراي امنيت وارد شد: عدم مشروعيت و ناكارامدي. يكي از راه كارهاي پيشنهادي براي حل اين مشكل افزايش تعداد اعضا بود و طرح هاي مختلفي نيز در اين زمينه ارايه شد. هند يكي از كشورهاي مدعي براي عضويت دايم بوده است و براي اين مهم طرح گروه چهار را مطرح كرد. جمعيت، وسعت، دمكراسي، توانايي هسته اي، و فعاليت موثر در همكاري با سازمان ملل از جمله دلايل هند براي نامزدي كسب كرسي دايم در شوراي امنيت بوده است. سوال اين مقاله آن است كه چرا دهلي نو در پي كسب كرسي دايم است؟ فرضيه مقاله كه به روش توصيفي – تحليلي بررسي شده آن است كه هند با عضويت دايم در شوراي امنيت در پي كسب منزلت بين المللي است. كشوري كه به منزلت بين المللي دست مي يابد قادر است از اين منزلت در جهت كسب و اعمال قدرت و نفوذ بهره جويد و موقعيت خود را به جايگاهي فراتر از رتبه فعلي ارتقا دهد. يافته هاي مقاله نشان داد كه تلاش هايي كه هند تاكنون انجام داده ناكافي بوده و براي نيل به هدف نيازمند در پيش گرفتن استراتژي جديدي است.