اثربخشي درمان شناختي رفتاري بر افسردگي و استرس ادراك‌ شده بيماران بعد از درمان كرونا

مقدمه: همه گيري كرونا  يكي از بحران هاي بزرگ در تاريخ زندگي بشر محسوب مي شود. به دليل سرعت بالاي انتقال ويروس كرونا، تمام جهان در طي چند ماه دچار اين بحران بزرگ شد. اين ويروس نه تنها موجب بيماري و آشفتگي جسمي و مرگ در افراد مبتلا شد؛ بلكه سبب بروز بسياري از اختلالات رواني مانند ترس، اضطراب، رفتارهاي اجتنابي و وسواسي، اختلالات خواب و اختلال استرس پس از سانحه، در بين همه اقشار جامعه شده است. هدف از انجام اين پژوهش درمان شناختي رفتاري بركاهش افسردگي بيماران بعد از درمان كرونا منطقه 22 تهران است . روش كار: روش پژوهش حاضر نيمه تجربي و طرح مورد استفاده در اين پژوهش طرح پيش آزمون- پس آزمون  دو گروهي بود. جامعه آماري اين پژوهش را بيماران منطقه 22 تهران بعد از درمان كرونا تشكيل دادند. حجم نمونه 20 نفر در هر گروه در نظر گرفته شد. جهت گردآوري اطلاعات از پرسشنامه هاي افسردگي بك و استرس ادراك شده صايي و شكري  استفاده شد. جلسات پروتكل درمان شناختي - رفتاري در 9 جلسه 60 دقيقه اي اجرا شد. يافته ها: نتايج حاصل از تحليل كوواريانس تك متغيري نشان داد كه درمان شناختي رفتاري بركاهش افسردگي بيماران بعد از درمان كرونا به ميزان 0.21 تاثير دارد (0.01 p). همچنين نتايج حاصل از تحليل كوواريانس چند متغيري نشان داد كه درمان شناختي رفتاري بركاهش استرس ادراك شده بيماران بعد از درمان كرونا به ميزان 0/33 تاثير دارد. 0.01 p , 33/0=, η2 709/8=F , 668/0=Λ). براساس نتايج اين آزمون درمان شناختي رفتاري بركاهش فقدان خودكارآمدي ادراك شده بيماران بعد از درمان كرونا به ميزان 0/18 (0.01 p) و بركاهش درماندگي ادراك شده بيماران بعد از درمان كرونا به ميزان 0/18 (0.01 p) تاثير دارد. نتيجه گيري: هنگامي كه بيماران از طريق آموزش ها و فنون درمان شناختي رفتاري بتوانند نسبت به افكاري كه منجر به ناراحتي و استرس آنها در زندگي مي شود، شناخت و آگاهي كافي پيدا كنند و باورها و پيش فرض هاي موجود در ذهن خود را در واقعيت آزمون كنند، مي توانند به نادرست بودن افكار خود پي ببرند.