تحليل عوامل مؤثر بر شكل‌گيري رهيافت روستاي هوشمند در ايران

هدف: توسعه روستايي به‌ طور عمده بر كاهش فقر، فرصت‌هاي بهتر براي معيشت، تأمين امكانات اوليه و امكانات زيربنايي از طريق برنامه‌هاي نوآورانه خود اشتغالي متمركز است. روستاي هوشمند فعاليت‌هاي طولاني ‌مدت اجتماعي، اقتصادي، رفاهي و زيست‌محيطي را براي جامعه روستا فراهم مي‌كند كه باعث مي‌شود مشاركت گسترده در فرايندهاي حاكميت محلي و ارتقاء كارآفريني فراهم شود. همچنين مي‌تواند سلامت و رفاه را بهبود بخشد و تعاملات ساكنان روستا را تقويت كند؛ بنابراين، هدف تحقيق حاضر شناسايي و تحليل عوامل مؤثر بر شكل‌گيري رهيافت روستاي هوشمند در ايران است.روش و داده: تحقيق حاضر از نوع كاربردي است و به روش توصيفي - تحليلي است. اطلاعات موردنياز به شيوه اسنادي –كتابخانه‌اي جمع‌آوري ‌شده و با استفاده از قضاوت كارشناسانه و بهره‌گيري از شيوه پيمايش ميداني (مشاهده و پرسش‌نامه) و مدل فرايند تحليل شبكه  (ANP)  و DEMATEL  به تحليل داده‌‌ها پرداخته ‌شده است.يافته‌ها: نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه از بين عوامل مربوط به شكل‌گيري رهيافت روستاي هوشمند، مؤلفه‌هاي ده‌گانه روستاي هوشمند شامل آموزش هوشمند، اتصال هوشمند، اقتصاد هوشمند، انرژي هوشمند، سلامت هوشمند، محيط هوشمند، حكمراني هوشمند، زيرساخت و تحرك هوشمند، كشاورزي هوشمند و گردشگري هوشمند كه در اين تحقيق شناسايي‌شده‌اند. با توجه به نظر پاسخگويان، آموزش هوشمند با ميزان ۲۶/۷ درصد رتبه اول و مؤلفه اتصال هوشمند با ميزان ۲۰/۴ درصد رتبه دوم تأثيرگذاري را به خود اختصاص داده‌اند. نتيجه‌گيري: بنابراين، رسيدن به توسعه همه‌جانبه در ارتباط با روستاي هوشمند نيازمند توجه كارا به آموزش و اتصال هوشمند است، چرا كه بيشترين اثرگذاري را در شكل‌گيري روستاي هوشمند به خود اختصاص داده‌اند.نوآوري، كاربرد نتايج: براي اولين بار در ايران به بررسي مؤلفه‌هاي شكل‌گيري رهيافت روستاي هوشمند مبتني بر ظرفيت‌هاي بومي آن پرداخته شده است و مي‌تواند راهگشاي تحقيقات بعدي در اين حوزه باشد.