نقش شاخص هاي فضاي زيستي در بهزيستي و ارتقا كيفيت زندگي شهروندان منطقه 12 كلانشهر تهران

كيفيت زندگي يكي از بنيادي‌ترين و مهم‌ترين موضوعات در حيطة تمام پژوهش‌هاي اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي و حتي سياسي است. به‌طوري‌كه بي‌توجهي و شناخت ناكافي نسبت به مسئله كيفيت زندگي  و ابعاد و جنبه‌هاي گوناگون آن اثرات و تبعات آسيب‌زا بر تمام ابعاد و زواياي يك جامعه خواهند داشت. در اين پژوهش، هدف شناسايي و سنجش ميزان تأثيرگذاري مهم‌ترين مؤلفه مؤثر بر كيفيت زندگي در بافت ناكارآمد منطقه 12 شهر تهران در راستاي تقويت سطح كيفيت محيط زندگي در اين بافت است. با بررسي‌هاي انجام‌شده مسكن به‌عنوان مهم‌ترين اولويت در كيفيت زندگي ساكنان محسوب مي‌شود كه اين امر مي‌تواند علاوه‌بر تأمين مسكن شهروندان كه اغلب گروه‌هاي كم‌درآمد جامعه، به امر بازآفريني بافت‌هاي ناكارآمد شهري و استفاده از ذخاير و پتانسيل‌هاي موجود و درنهايت موجب ارتقاي سطح كيفيت زندگي در اين بافت‌ها شود. تجزيه‌و تحليل داده‌ها از روش‌هايي مانند توصيفي، به‌كار بردن مدل‌هاي شامل آزمون تك نمونه‌اي كولموگروف، رگرسيون چند متغيره، پيرسون  بهره‌گيري شده است. نتايج نهايي مقاله حاضر بيانگر اين است كه الگوي مناسب براي افزايش كيفيت زندگي در بافت فرسوده منطقه 12 تهران بر مبناي كاهش دخالت دولت و استفاده بيشتر از بخش خصوصي و سازمان‌هاي مردم نهاد است.اهداف پژوهش:شناسايي و سنجش ميزان تأثيرگذاري مؤلفه‌هاي مؤثر بر كيفيت زندگي در منطقه 12 شهر تهران.استفاده از توانايي‌ها و پتانسيل‌هاي موجودر در بافت‌هاي ناكارآمد شهر در راستاي افزايش كيفيت زندگي.سؤالات پژوهش:خصوصيات كالبدي و كاركردي بافت منطقه 12 و وضعيت اقتصادي- اجتماعي چه نقشي در فرايند افزايش كيفيت زندگي مردم اين منطقه دارد؟مؤلفه‌ها و شاخص‌هاي كيفيت زندگي اقشار كم‌درآمد (از نظركميت و كيفيت) در شهر تهران در چه وضعيتي قرار دارد؟