وحدت وجود در منظومه هاي امير خسرو دهلوي در تبيين اصل وحدت و كثرت معماري مسجد شيخ لطف الله اصفهان

اميرخسرو دهلوي بي ترديد بزرگ ترين شاعر پارسي گوي هند و يكي از شاعران شيرين سخن و نيرومند فارسي است كه آثار وي به‌واسطۀ معاني آشنا كه ارباب عشق و محبت بر حسب ذوق و وجدان خود آن را درمي يابند مقبول همه كس افتاده است. وحدت وجود به عنوان يكي از اصول جهان‌بيني عرفاني، موضوعي است كه اميرخسرو دهلوي در اشعارش به آن پرداخته و با استمداد از زبان تمثيل مسئله وحدت وجود را بيان كرده و رويكردي همه جانبه به آن دارد. عارفان آنچه ديده و تجربه كرده اند را تعبير مي كنند. با درنظر گرفتن چگونگي شناخت خداوند كه تنزيه به‌همراه تشبيه است و نيز مراتب توحيد نظري و عملي و رسيدن به مرتبه‌اي از شناخت كه همه چيز از خدا و به‌سوي اوست. باتوجه‌به رابطه خدا و عالم كه نه براساس عليت، بلكه مبتني‌بر تجلي است، عارفان مسلمان به مسئله وحدت وجود وقوف يافته و آن را با تعابير مختلفي بيان مي‌كنند. اين پژوهش درصدد بررسي اين موضوع در آثار اين شاعر بوده تا ضمن كشف عناصر وحدت وجود به‌كار رفته در آثار اين شاعر به ارزيابي آن‌ها بپردازد. از سوي ديگر مسئله محدت وجود به‌عنوان يكي از انگاره‌هاي مربوط به فرهنگ مذهبي در معماري مساجد نيز جايگاه ويژه‌اي دارد. در اين پژوهش به وحدت و كثرت در معماري مسجد شيخ لطف‌الله اصفهان نيز پرداخته شده است. پژوهش حاضر كه به روش توصيفي و تحليل انجام شده است حاكي از اين است كه اصل وحدت وجود در ادبيات اميرخسرو دهلوي و معماري مسجد شيخ لطف‌الله نقش محوري دارد.اهداف پژوهش:بررسي وحدت وجود در منظومه هاي اميرخسرو دهلوي.بررسي اصل وحدت و كثرت معماري در مسجد شيخ لطف الله اصفهان.سؤالات پژوهش:جايگاه وحدت وجود در منظومه هاي اميرخسرو دهلوي چگونه است؟جايگاه اصل وحدت و كثرت معماري در مسجد شيخ لطف الله چگونه است؟