ويژگي‌هاي معرفتي معماري اسلامي در تطبيق با پديدارشناسي سكنا گزيني

از منظر پديدارشناسي، سكونت فرايندي است كه آدمي در جريان آن «مكانِ بودن» را تبديل به خانه مي‌كند و با خدا، خود، آسمان و زمين به برقراري هماهنگي مي‌پردازد. رويكرد پديدارشناسانه به پديدۀ سكونت مبتني‌بر تجربۀ حضور يا بودن انجام مي‌شود. نگاه اين رويكرد به سكونت و خانه در جهت تبيين رابطۀ آگاهانه انسان و جهان بوده است. در اسلام اصلِ شناخت، رسيدن به كمال مطلوب الهي است كه در نهاد انسان فطرتاً وجود دارد. معرفت اسلامي بازتاب وحدت ذاتي خداوند و سكناگزيدن انسان بر روي زمين در ملك خداوند است كه بازتابي از قدر مطلق بودن اوست. مالكيت در سكناگزيدن، در هماهنگي كامل با معرفت‌شناسي مطلق و به ‌دور از شكاكيت در وجود خدا در اسلام است. بدين لحاظ بودن و جاي‌گرفتن در مكان كه از آن به بيت و خانه تعبير مي‌شود، برخلاف سكناگزيدن در پديدارشناسي، همراه با تسليم و پذيرش نيست و مالك‌شدن بر خانه در معرفت‌شناسي سكناگزيني اسلامي وجود دارد. اين تحقيق با استفاده از روش استدلالي- قياسي و با تكيه ‌بر منابع كتابخانه‌اي و اسنادي انجام شد بررسي مقايسه‌اي نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه مولفه‌هاي مرتبط با سكناگزيني در فلسفه پديدارشناسي، حول دازاين، مقام تسليم و رهاكردن مكان، افزودن چيزي مصنوعي به قامت جهان زندگي، هماهنگ‌شدن با طبيعت مي‌چرخد و در معرفت‌شناسي اسلامي، سكناگزيني بر شاخصه‌هايي چون؛ وحي الهي، مالكيت مطلق بر مكان، پركردن مُلك خدا بر روي زمين و درامان‌ماندن از گزند طبيعت تكيه دارد.اهداف پژوهش:بررسي مؤلفه‌ها و شاخصه‌هاي معرفتي پديدارشناسي و معماري اسلامي در باب سكناگزيني و سكونت.بررسي شباهت‌ها و تفاوت‌هاي معرفت‌شناسي سكناگزيني و سكونت در دو ديدگاه پديدارشناسي و معماري اسلامي.سؤالات پژوهش:مقوله‌هاي معرفتي پديدارشناسي و معماري اسلامي در باب سكونت دربردارندۀ چه مواردي است؟شباهت‌ها و تفاوت‌هاي معرفت‌شناسي سكناگزيني و سكونت در دو ديدگاه معماري اسلامي و پديدارشناسي چيست؟