تبيين لايه‌هاي ساختاري گونه‌ ‌شناسي در رابطه استراتژي‌هاي طراحي معماري سنتي در ساختمان‌هاي بلند‌ مرتبه مسكوني معاصر تهران

در ايران نيز مانند همه جاي دنيا، با انگيزه صرفه‏جويي در مصرف زمين‏ گران، مراكز شهرهاي بزرگ به ساختمان‏هاي بلند روي آورده است. اما تجاربي كه دارندگان فن‌آوري بلندمرتبه‏سازي از سر گذرانده‌اند هنوز كسب نكرده و شرايط را براي توسعه در زمينه‏هايي كه در سير تكامل آن حضور نداشته، فراهم نساخته است. حجم قابل‌توجهي از بناهاي بلندمرتبه فاقد پشتوانه مطالعۀ تخصصي لازم‏اند كه خسارات و ضايعات عظيمي را در پي خواهند داشت كه بايد اين ضايعات را تا حد ممكن كاهش داد. تجربۀ ناكام اين چند دهه اخير ساختمان‏هاي بلند مسكوني در كشور نيازمند مطالعه تحليلي لايه‏هاي ساختاري گونه‏شناسي در (استراتژي‌هاي طراحي) است. اين مرحله از پژوهش شامل تحليل و تفسير يافته‌هاي حاصل از مطالعات كتابخانه‌اي و ميداني است كه به دو بخش قابل تقسيم است. ساخت ساختمان‌هاي بلندمرتبه مسكوني با تأثير از افزايش قيمت نفت در بازارهاي جهاني هم‌زمان با توسعه نقش دولت در زندگي اجتماعي، بستر مناسبي، جهت توسعه فعاليت‌هاي بلندمرتبه‌سازي را فراهم آورد كه غالباً به‌صورت توليد انبوه و رويكردهاي آن به‌صورت شكلي و عملكردي در دهه پنجاه آغاز گرديده و تاكنون جنبه مباحث محتوايي آن در تبيين لايه‌هاي ساختاري گونه‌شناسي ساختمان‌هاي بلندمرتبه مسكوني معاصر تهران انجام نگرفته است.اهداف پژوهش:بررسي تركيب‌گونه و اجرا ساختمان‌هاي بلندمرتبه مسكوني معاصر تهران.تبيين الگويي چندلايه گونه‌شناسي، براساس تايپ، جهت طراحي مسكن بلندمرتبه تدوين و با خوانشي پديدار‌شناسانه.سؤالات پژوهش:تأثير لايه‌هاي ساختاري گونه‌شناسي در رابطه استراتژي‌هاي طراحي مسكن بلندمرتبه چگونه است؟بازتاب نظريه هستي‌شناسي شي‌ءگرا در لايه‌هاي ساختاري گونه‌شناسي براساس تايپ چگونه است؟