اثر بهينه نور در فضاهاي مسكوني معاصر مبتني بر الگوي نور معماري صفوي

هرچند شكل زندگي و شأن پاسخ‌گويي به آن همواره با هم مرتبط و بر يكديگر تأثير مي گذارند، اما شكي نيست كه شكل زندگي در هر دورۀ زماني، متناسب با شرايط آن دوره آرام آرام تغيير مي كند و خود را با وضعيت جديد منطبق مي سازد. خانه هاي سنتي دل آشناتر و دلنشين تر از خانه هاي معاصر هستند. نكتۀ اصلي آن است كه آن خانه ها چه داشته اند، يكي از مواردي كه توجه به سزايي به آن در معماري سنتي مي شد مسئله نور چه به لحاظ كيفي و چه كمي بوده است. با تجربه و درك فضاها در آثار شاخص به‌جا مانده از معماري ايراني به نظر مي‌رسد كه حضور نور نه‌تنها به جهت تأمين نيازها بلكه هوشمندانه در پي برآوردن خواست‌هاي ارزشي و اعتقادي مخاطبان بوده است. نحوه حضور و تأثيرگذاري آن در اين معماري در كنار دانش همراه با بينشي ويژه بوده كه از طريق آن، نور در فضاي معماري راه يافته و مفاهيم و معاني پايدار را ايجاد مي‌كند. به همين منظور هدف اين پژوهش بررسي اثر بهينه حضور نور در فضاهاي مسكوني معاصر مبتني‌بر الگوي نور در خانه‌هاي سنتي مي‌باشد. اين پژوهش به‌دنبال بازشناخت ويژگي‌هاي كيفي نور در گذشته و به‌كارگيري آن‌ها در فضاي معماري معاصر ايران است. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه كيفيت بهره‌گيري از آن با استفاده از تجربيات گذشتگان در خانه‌هاي امروزي ضروري به‌نظر مي‌رسد و استفاده روزافزون از نورپردازي مصنوعي آسان سبب‌شده كه معماران تأثيرات نور طبيعي را فراموش نمايند و قابليت آن را ناديده بگيرند.اهداف پژوهش:دستيابي به رضايت‌مندي در فضاهاي مسكوني و ارائۀ راه‌كارهاي استفاده از تداوم نور در فضاي زندگي با الهام از خانه‌هاي سنتي ايراني.دستيابي به راه‌كارهاي ورود و كنترل نور به‌كار رفته در خانه‌هاي سنتي و استفاده از اين راه‌كارها در جهت بهبود كيفيت تداوم حضور نور در فضاهاي مسكوني معاصر.سؤالات پژوهش:چگونه مي‌توان از كهن‌الگوهاي معماري سنتي ايراني در ارتباط با نور بهره‌مند شد؟چگونه مي‌توان كيفيت نور در فضاهاي مسكوني معاصر را بهبود بخشيد؟