تبيين الگوهاي زيبايي شناسي به كار رفته در طرح نماهاي ساختمان هاي شاخص اداري شهر تهران در سال هاي 1340 تا 1390

موضوع نما و مؤلفه‌هاي زيبايي شناسي به ‌علت رابطه تنگاتنگ طراحي معماري با ادراك مخاطبان، واجد ابعاد گسترده و پراهميتي است و به‌عنوان محركي براي شناخت سليقه مردم از مؤلفه‌هاي بصري معماري شناخته مي‌شود. هدف اين پژوهش تبيين الگوهاي زيبايي‌شناسي به‌‌كار رفته در طرح نماهاي ساختمان‌هاي شاخص اداري شهر تهران بين سال‌هاي 1340 تا 1390 است. نوآوري پژوهش در پركردن خلأ موجود در زمينۀ شناسايي مؤلفه هاي زيبايي‌شناسي نماهاي بناهاي اداري و نيز تحولات پيش‌آمده در نماهاي معماري اداري در يك دوره زماني50 ساله مي باشد. روش تحقيق اين پژوهش از لحاظ هدف ، از نوع كاربردي و توسعه‌اي و روش انجام پژوهش، توصيفي تحليلي است و ب اساس ماهيت داده‌ها از نوع كمي- كيفي است. نمونه‌هاي اين پژوهش براساس 9 ساختمان اداري پيش از انقلاب و 10 ساختمان اداري پس از انقلاب انتخاب شده اند. نماها براساس سه بُعد فرهنگي، اقتصادي و فناوري مورد تحليل محتواي كيفي قرار گرفتند. همچنين معيارهاي ابعاد كمي، كيفي شناسايي شدند و براساس مصاحبه نيمه‌ساختاريافته مورد سنجش قرار گرفتند. نتايج نشان‌‌دهندۀ آن است ك متغير بُعد فرهنگي با (0.329=Beta) با ضريب معني داري (0.036=sig) قوي‌ترين پيش‌بيني كنندۀ مقوله زيبايي شناختي ابنيه ها مي باشد و متغير بُعد اقتصادي (0.271=Beta) با ضريب معني‌داري (0.000=sig) و در رتبه دوم، قدرت پيش بيني را در مدل دارا است و در رتبه سوم، متغير بُعد فناوري (0.149=Beta) با ضريب معني‌داري (0.000=sig) مي باشد.اهداف پژوهش:تبيين الگوهاي زيبايي‌شناختي نما در بناهاي شاخص اداري تهران از سال 1340 تا 1390.شناخت اهميت ابعاد فرهنگي، اقتصادي و فناوري در زيبايي‌شناسي بناهاي شاخص اداري تهران.سؤالات پژوهش:الگوهاي زيبايي‌شناختي نما در بناهاي شاخص اداري تهران از سال 1340 تا 1390 چگونه مي‌توان تبيين كرد؟ابعاد فرهنگي، اقتصادي و فناوري چه نقشي در زيبايي‌شناسي بناهاي شاخص اداري تهران داشته‌اند؟