نقش ميانجي كاركرد خانواده در رابطۀ ابعاد سرشت و منش شخصيت با مشكلات درون/برون‌سازي شده

اين پژوهش با هدف بررسي نقش ميانجي كاركرد خانواده در رابطۀ ابعاد سرشت و منش شخصيت با مشكلات درون و برون سازي شدۀ نوجوانان انجام شد. پژوهش حاضر از نوع مطالعات همبستگي بود. جامعۀ آماري پژوهش را تمامي دانش آموزان دختر و پسر دورۀ دوم متوسطۀ شهرستان انديمشك ايران در خلال سال تحصيلي 1399-1400 تشكيل دادند كه از بين آن ها با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي 326 نفر (165 دختر و 161 پسر) به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفادۀ اين پژوهش شامل مقياس خودسنجي نوجوانان (اخنباخ و رسكورلا)، شخصيتي سرشت و منش (كلونينجر و همكاران) و سنجش خانواده (اپشتاين و همكاران) بود. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش معادلات ساختاري استفاده شد. يافته ها نشان دادند كه سرشت و منش بر مشكلات دروني سازي و بروني سازي شدۀ نوجوانان از طريق كاركرد خانواده تأثير داشت. بر اساس يافته هاي پژوهش، مي توان نتيجه گرفت كاركرد خانواده در رابطۀ سرشت و منش و مشكلات دروني و بروني شدۀ نوجوانان نقش واسطه اي ايفا كرد. پيشنهاد مي شود كه متخصصان سلامت روان، از طريق آموزش و مداخلات در راستاي ارتقاي كاركرد خانواده با تعديل ابعاد شخصيتي به پيشگيري، كاهش و بهبود مشكلات دروني و بروني سازي شدۀ نوجوانان بپردازند.