مقايسه اثربخشي درمان شناختي- رفتاري و درمان نوروفيدبك بر كاهش نشانه‌هاي اضطراب بيماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگير شهرستان دزفول

مقدمه: تحقيقات نشان داده است كه تشخيص و دخالت زودهنگام اختلال اضطراب فراگير مي‌تواند به حداقل شدن علائم و كند شدن پيشرفت آن كمك شايان توجهي كند. بنابراين پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثربخشي درمان شناختي- رفتاري و درمان نوروفيدبك بر كاهش نشانه‌هاي اضطراب بيماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگير شهرستان دزفول انجام گرفت.روش كار: روش پژوهش از نوع آزمايشي با طرح پيش آزمون -پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش را كليه بيماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگير مراجعه كننده به مراكز مشاوره شهر دزفول تشكيل ‌دادند. تعداد 30 نفر از جامعه به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شده و به صورت كاملا تصادفي در دو گروه آزمايش و گروه كنترل گمارده شدند. در هر سه گروه ، اختلال اضطراب بيماران از طريق مقياس 7 سوالي اضطراب فراگير (GAD-7) مورد ارزيابي قرار گرفتند، هردو تجربي گروه 8 جلسه و هر جلسه يك ساعت تحت درمان قرار گرفتند. با توجه به عدم رعايت مفروضه‌هاي تحليل كواريانس داده‌ها با استفاده از تحليل واريانس يك طرفه و نرم‌افزار spss تجزيه و تحليل شدند.نتايج: نتايج پژوهش نشان داد كه درمان‌هاي شناختي – رفتاري و نوروفيدبك توانستند نشانه‌هاي اضطراب فراگير را نسبت به گروه كنترل كاهش دهند (p 0.01) و نيز اثر درمان نوروفيدبك بر كاهش علايم اضطراب فراگير بيشتر بوده است (p 0.01).نتيجه گيري: باتوجه به نتايج به دست آمده، مي‌توان از درمان‌هاي شناختي – رفتاري و نوروفيدبك در جهت كاهش علايم اضطراب فراگير بهره برد.