اثربخشي نوروفيدبك بر ميزان ولع مصرف در افراد سوء مصرف كننده مواد

مقدمه:  از مهمترين معضلات سلامت عمومي در سال هاي اخير و از بحران هاي اصلي قرن بيست و يكم ، اختلالات مصرف مواد و اعتيادي ست. هدف از اين مطالعه بررسي اثربخشي نوروفيدبك بر ميزان ولع مصرف در سوءمصرف كنندگان مواد مي باشد. روش كار: اين پژوهش يك مطالعه شبه آزمايشي همراه با گمارش تصادفي آزمودني‌ها در گروه‌هاي آزمايش و گواه به همراه پيش‌آزمون و پس‌آزمون بود. 18 بيمار وابسته به مواد افيوني مراجعه‌كننده به مراكز متادون درماني شهر زاهدان  به روش نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (9 نفر) و كنترل (9 نفر) جاي گرفتند. ابزار به‌كاررفته در اين پژوهش پرسشنامه ولع مصرف فرانكن (2002) بود. جلسات درماني نوروفيدبك شامل 20 جلسه بود كه هر جلسه به مدت 30 دقيقه اجرا گرديد. سپس هر دو گروه بار ديگر به پرسشنامه‌ پاسخ دادند. داده‌هاي به‌دست‌آمده با استفاده از تحليل كوواريانس چند متغيري مورد تجزيه‌ و تحليل قرار گرفت. نتايج: ياقته ها نشان ميدهد در مؤلفه‌هاي ميل به مصرف (3.97= F)، تقويت منفي (14.57= F)، كنترل ادراك‌شده (6.56= F)، ولع مصرف كلي (6.38= F) بين دو گروه آزمايش و گواه تفاوت معناداري وجود دارد؛ به عبارت ديگر نوروفيدبك باعث كاهش ولع مصرف در پس‌آزمون در گروه آزمايش‌شده است.بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج، به نظر مي‌رسد كه نوروفيدبك مي‌تواند موجب كاهش ولع مصرف در سوءمصرف كنندگان مواد گردد. لذا به درمانگران پيشنهاد مي‌گردد كه از نوروفيدبك به‌عنوان يك روش مداخله براي درمان افراد معتاد استفاده شود.