تدوين روش نوين آموزش زبان انگليسي و مقايسه اثربخشي آن با روش متداول بر انگيزش زبان انگليسي در دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه منطقه يك شهر تهران

پژوهش با هدف تدوين روش نوين آموزش زبان انگليسي مقايسه اثربخشي آن با روش متداول بر انگيزش زبان انگليسي در دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه منطقه يك شهر تهران انجام شده است. نوع تحقيق كاربردي و با روش تركيبي كه از دو قسمت كيفي و كمي تشكيل شده است؛ در بخش كيفي از روش تحليل مضمون استفاده شده و براي تعيين اعتبار و تاييد روايي صوري و محتوايي پروتكل از افراد صاحب نظر و خبره استفاده شده است. در بخش كمي طرح پژوهشي نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون، پس آزمون با گروه كنترل است. جامعه آماري پژوهش دانش آموزان دختر متوسطه اول منطقه يك شهر تهران در سال تحصيلي 1399-1398 است كه با در نظر گرفتن ملاك هاي ورود به مطالعه از بين آنها تعداد 50 نفر انتخاب گرديد و سپس به صورت تصادفي به دو گروه روش نوين(25 نفر) و گروه روش متداول(25 نفر) جايگزين شدند و آموزش روش نوين و متداول در 14 جلسه بر روي هر دو گروه انجام شد. براي گردآوري داده ها از پرسشنامه انگيزش زبان انگليسي و براي تحليل داده ها از تحليل واريانس درون گروهي و برون گروهي استفاده شد. نتايج نشان داد كه آموزش به روش نوين زبان انگليسي نسبت به روش متداول بر انگيزش نسبت به زبان انگليسي موثرتر بوده است.توجه به يافته هاي اين پژوهش مي توان نتيجه گرفت كه معلمان مدرسان زبان انگليسي مي توانند از روش به عنوان تكنيك هاي آموزشي موثر افزايش انگيزش و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان نسبت به درس زبان انگليسي استفاده كنند.