اثربخشي رفتاردرماني مبتني بر پذيرش و تعهد بر افسردگي، اضطراب و رضايت جنسي در بيماران كرونري قلبي زودرس

مقدمه: اختلال در عملكرد جنسي، يكي از عوارض مزمن بيماري كرونري قلبي زودرس محسوب مي شود و اغلب در مراقبت بيماران كرونري قلبي زودرس ناديده گرفته مي شود لذا مطالعه حاضر با هدف تعيين ميزان اثربخشي رفتاردرماني مبتني بر پذيرش و تعهد بر افسردگي، اضطراب و رضايت جنسي در بيماران كرونري قلبي زودرس بود.روش كار: اين مطالعه از نوع نيمه تجربي  بود. جامعه آماري كليه بيماران مرد مبتلا به بيماري كرونري قلبي زودرس با سنّ كمتر از 50 سال مراجعه‌كننده به بيمارستان شهيد رجائي در شهر تنكابن در تابستان 1397  بودند. 24 نفر از بيماران كرونري قلبي زودرس به شيوه نمونه‌گيري دردسترس انتخاب شدند . سپس به صورت تصادفي در گروه آزمايش (تحت رفتاردرماني مبتني بر پذيرش و تعهد) (n=20 ) و گروه كنترل (n=20) گمارده شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات پرسشنامه استاندارد مسائل جنسي(MSQ) اسنل و فيشرو والترز (1993)، در سه مرحله خط پايه، پس از مداخله و پيگيري سه ماهه جمع آوري شدند. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از روش تحليل واريانس اندازه گيري مكرر چند متغيري انجام شد.نتايج: يافته ها نشان داد كه در گروه تحت رفتار درماني مبتني بر پذيرش و تعهد  ، ميانگين نمره اضطراب و افسردگي جنسي همچنين رضايت جنسي در گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل به طرز معناداري كاهش و افزايش پيدا كرده است (0.001 P).نتيجه‌گيري: نتايج اين پژوهش نشان داد كه رفتاردرماني مبتني بر پذيرش و تعهد مي‌تواند در بهبود اضطراب و افسردگي جنسي همچنين رضايت جنسي در مردان مبتلا به بيماران كرونري قلبي زودرس موثر باشد.