اثربخشي روان‌درماني مثبت‌نگر بر توانمندي رواني و رفتارهاي ارتقا سلامت پرستاران زن با نشانه‌هاي اضطراب

مقدمه : حجم كاري حاصل از وقوع همه‌گيري‌هاي متعدد ويروس كوويد-19 و بار رواني ايجاد شده سبب ايجاد اضطراب در پرستاران مي‌شود. بر اين اساس پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي روان‌درماني مثبت‌نگر بر توانمندي رواني و رفتارهاي ارتقا سلامت پرستاران زن با نشانه‌هاي اضطراب انجام گرفت.روش كار: پژوهش حاضر نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه و دوره پيگيري دو ماهه بود. جامعه آماري پژوهش شامل پرستاران زن با نشانه‌هاي اضطراب شهر اصفهان در سه ماهه زمستان سال 1399 بود. در اين پژوهش تعداد 33 پرستاران زن با نشانه‌هاي اضطراب با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفي در گروه‌هاي آزمايش و گواه گمارده شدند. گروه آزمايش روان‌درماني مثبت‌نگر را طي يك ماه در 8 جلسه 75 دقيقه‌اي به صورت آنلاين دريافت نمودند. پرسشنامه‌هاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامه‌هاي اضطراب، توانمندي رواني و رفتارهاي ارتقا سلامت بود. داده‌ها به شيوه تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر و آزمون تعقيبي بونفرني مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.نتايج: نتايج نشان داد كه روان‌درماني مثبت‌نگر بر توانمندي رواني و رفتارهاي ارتقا سلامت پرستاران زن با نشانه‌هاي اضطراب تأثير معنادار دارد (p 0/001).نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي پژوهش مي‌توان چنين نتيجه گرفت كه روان‌درماني مثبت‌نگر با بهره‌گيري از فنوني همانند چشم‌انداز مثبت به زندگي و آموزش خوش‌بيني و اميد به آينده مي‌تواند به عنوان يك درمان كارآمد جهت افزايش توانمندي رواني و رفتارهاي ارتقا سلامت پرستاران زن با نشانه‌هاي اضطراب مورد استفاده قرار گيرد.