عوامل جامعه شناختي گرايش زنان و دختران به مدلينگ در شهر تهران (مطالعه موردي: زنان و دختران بالاي 18 سال شهر تهران)

مقدمه: اين مطالعه با هدف بررسي علل و عوامل جامعه‌شناختي گرايش زنان و دختران بالاي 18 ساله تهراني به مدلينگ انجام شده است. روش كار: روش تحقيق پيمايش كمي و از نوع «توصيفي/تحليلي» مي‌باشد. جامعه آماري پژوهش حاضر، كلية از زنان بالاي 18 سال شهر تهران بودند. حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران 385 نفر تعيين شد كه اين تعداد را به 400 مورد افزايش داديم. ابزار گردآوري پرسشنامه و شيوه نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌‌اي بود. براي بررسي و تحليل سوال‌هاي پژوهش ابتدا نرمال بودن داده‌ها با استفاده از آزمون كولموگروف/اسميرنوف مورد بررسي قرار گرفت و پس از مشخص‌شدن نرمال‌بودن داده‏هاي تحقيق، رابطه بين متغيرها با ضريب همبستگي پيرسون با استفاده از نرم‌افزارspss 22 سنجيده شد و در نهايت نيز براي بررسي ضريب نيكويي برازش متغيرهاي فرضيات اصلي پژوهش از نرم‌افزار ايموس 24 استفاده گرديد. نتايج: يافته‌ها نشان مي‌دهد بين طبقه اجتماعي، رضايت از بدن، ميزان استفاده از رسانه‌هاي جمعي، مصرف فرهنگي، سرمايه فرهنگي (تجسديافته، عينيت‌يافته و نهادينه‌شده)، سرمايه اقتصادي، سرمايه اجتماعي (انسجام اجتماعي، عضويت در شبكه‌هاي اجتماعي با گرايش زنان و دختران تهراني رابطه معنادار و مثبتي وجود دارد. اما، بين متغيرهاي اعتقاد ديني و مناسك ديني با گرايش زنان و دختران تهراني رابطه معنادار و معكوس مشاهده شد. نتيجه گيري: نتايج نشان مي‌دهد گرايش مدلينگ در بين زنان و دختران تهراني هويدا است، بر محور هويت اشتهاري و تفرد مي‌چرخد. شهر تهران با نوعي آزادي انتخاب و تمايزيابي سنتي به مدرن در حركت است كه در آن ديده‌شدن و مصرف نمايشي به بخشي از زندگي زنان تبديل شده است.