سناريوي مطلوب وضعيت طلاق در نسل‌هاي آينده خانواده ايراني در چشم‌انداز 20 ساله

مقدمه و هدف: از آنجا كه طلاق در كشور ايران به نقطه بحران رسيده و بسياري از خانواده‌ها با آن درگير هستند، پژوهشگران زيادي را به تكاپو در بررسي اين مسئله واداشته است. هدف اصلي اين پژوهش بررسي سناريوي مطلوب وضعيت طلاق در نسل‌هاي آينده خانواده ايراني در چشم‌انداز 20 ساله است.روش كار: روش پژوهش كيفي از نوع سناريونگاري بود. يكي از اهداف آينده‌پژوهي، توصيف آينده‌هاي بديل است و سناريونگاري يكي از ابزارهاي اين هدف است. جامعه آماري اين پژوهش را متخصصين حوزه خانواده (جامعه‌شناسان، وكلاي خانواده، روان‌شناسان، اساتيد هيات علمي دانشگاه) در سال 1398 تشكيل دادند. در اين پژوهش با توجه به اشباع داده‌ها تعداد 19 متخصص به شيوه هدفمند انتخاب و مورد مصاحبه نيمه‌ساختاريافته قرار گرفتند. به ‌منظور تجزيه و تحليل نتايج حاصل از مصاحبه‌ها از روش تحليل محتوا استفاده شد.يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد تدوين سناريوهاي محوري وضعيت طلاق در نسل‌هاي آينده خانواده ايراني مي‌تواند بر وضعيت طلاق در آينده تاثيرگذار باشد. همچنين باورها و زمينه‌هاي فرهنگي- اجتماعي مساعدي درباره اهميت خانواده در جامعه ايران وجود دارد كه مي‌توانند نقش تعيين كننده‌اي در برنامه‌ريزي‌ها و سياست‌گذاري‌هاي معطوف به مديريت و كنترل دامنه و شدت آسيب‌هاي خانواده و ميزان طلاق (به ويژه نسل‌هاي آينده) ايفا كنند.نتيجه‌گيري: بنابراين با راهكارهاي عملي درست و به موقع، پيشگيرانه و مديريت شده در سطح سياست‌گذاري كلان، نرخ طلاق (رسمي و عاطفي) در نسل‌هاي آينده سير نزولي پيدا مي‌كند.