مدل‌يابي روابط ساختاري الكسي‌تايميا با افسردگي به ميانجي‌گري كيفيت خواب در بيماران رماتيسم مفصلي

مقدمه: رماتيسم مفصلي يك بيماري التهابي مزمن، با علتي ناشناخته است كه اغلب با شيوع بالاي اختلالات روان شناختي همراه است. لذا هدف پژوهش حاضر، تبيين مدل‌يابي روابط ساختاري الكسي تايميا با افسردگي به ميانجي‌گري كيفيت خواب در بيماران رماتيسم مفصلي بود.روش كار: روش پژوهش مقطعي از نوع همبستگي با استفاده از الگويابي معادلات ساختاري است. جامعه آماري اين پژوهش را بيماران مبتلا به رماتيسم مفصلي كل ايران در سال 1399 تشكيل دادند كه در فضاي مجازي فعاليت داشتند و از ميان آن ها، تعداد 412 نفر با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش فرم كوتاه پرسشنامه مقياس سنجش افسردگي مركز مطالعات همه‌گيرشناختي، پرسشنامه شاخص كيفيت خواب پيتزبورگ و پرسشنامه الكسي‌تايميا تورنتو بودند. به منظور تجزيه و تحليل داده‌هاي پژوهش از نرم افزارهاي SPSS 23 و 22 AMOS در سطح توصيفي و استنباطي استفاده شد.نتايج: يافته هاي پژوهش نشان داد كه الكسي تايميا از طريق كيفيت خواب اثر غيرمستقيم و معنادار بر افسردگي بيماران مبتلا به رماتيسم مفصلي دارد و مي تواند به طور معناداري افسردگي را پيش‌بيني كند.نتيجه‌گيري: بر اساس يافته هاي پژوهش حاضر مي توان گفت كه كيفيت خواب رابطه بين الكسي تايميا و افسردگي را ميانجي‌گري مي كند و نقش مهمي در افسردگي بيماران رماتيسم مفصلي دارد. لذا توجه به متغيرهاي مذكور توسط پژوهشگران و متخصصين، از عود و پيشرفت اين بيماري جلوگيري مي كند و به درمان هر چه بهتر اين افراد كمك مي كند.