تأثير تمرين هوازي تناوبي بر شاخص آپنه – هايپوپنه (AHI) ، BMI و كيفيت زندگي مردان ميانسال مبتلا به سندروم آپنه انسدادي خواب

مقدمه: آپنه انسدادي خواب،يكي از مهمترين شرايط پزشكي طي دهه‌هاي اخير است و با عواملي مانند كم‌تحركي، چاقي، هايپرتانسيون و ديابت در ارتباط است. هدف از اين پژوهش بررسي تأثير هشت هفته تمرين هوازي تناوبي برAHI ، BMI و كيفيت زندگي مردان ميانسال مبتلا به OSA مي باشد.روش كار: دراين پژوهش نيمه تجربي 24 شركت كننده با 4.4±47.5= سن، 21.4±41.2= AHI و 5.8±27.1= BMI به طور تصادفي در دو گروه تمرين و كنترل قرار گرفتند. گروه تمرين، برنامه تمرين هوازي تناوبي منتخب را با شدت 65 تا70 درصد حداكثر ضربان قلب در هفته اول شروع كردند و در هفته آخر با شدت 80 تا85 درصد حداكثر ضربان قلب به پايان رساندند. گروه كنترل برنامه تمريني نداشتند. AHI به وسيله دستگاه پلي‌سومنوگرافي، BMI به وسيله دستگاه Inbody270 وكيفيت زندگي به وسيله پرسشنامه SF-36 اندازه‌گيري شد. براي بررسي داده‌ها از آزمون t مستقل در نرم‌افزار SPSS نسخه 26 استفاده شد.نتايج: در ارزيابي اختلاف ميانگين‌ها براي متغير AHI مقدار 0.31= p به‌ دست آمد كه تغيير معناداري وجود نداشت. براي متغير BMI مقدار 0.24= p به دست آمد كه تغيير معناداري مشاهده نشد و براي متغير كيفيت زندگي مقدار 0.0001= p به دست آمد كه تفاوت معناداري بين دو گروه مورد مطالعه مشاهده شد.نتيجه‌گيري: اين پژوهش نشان داد با انجام هشت هفته تمرين هوازي تناوبي تغيير معناداري در AHI و BMI ديده نشد ولي بهبود معناداري در كيفيت زندگي بيماران مشاهده گرديد.