بررسي اثر كشندگي نانوميكروحباب‌هاي اكسيژن، اوزون و هوا بر رده سلولي سرطان ملانوما

مقدمه: ملانوم پوستي به عنوان يكي از مهاجمانه‌ترين انواع سرطان پوست است. اين بيماري حدود 75 درصد از كل مرگ و ميرهاي ناشي از سرطان پوست را تشكيل مي‌دهد و تاكنون درمان قطعي براي آن ارائه نشده است. در نتيجه تشخيص به هنگام و جلوگيري از پيشرفت اين بيماري حائز اهميت است. پژوهش‌هاي زيادي براي يافتن روش‌هاي درمان و بهبود سرطان ارائه شده است. يكي از جديدترين روش‌ها در اين زمينه استفاده از فناوري نانو براي تشخيص و مهار سلول‌هاي سرطاني است. در اين تحقيق تاثير استفاده از نانوميكروحباب‌هاي هوا، اكسيژن و اوزون بر رده سلولي A375 سرطان ملانوما مورد ارزيابي قرار گرفته است.روش كار: رده سلولي A375 كه با غلظت‎هاي مختلف نانوميكروحباب‎ها‌ي هوا، اكسيژن و اوزون تيمار شده اند توسط روش MTT مورد ارزيابي قرار گرفته‌اند. به منظور سنجش زنده بودن سلول‌ها، به هر چاهك پليت ماده MTT اضافه شده و سپس پليت در انكوباتور قرار گرفته است. نتايج: طبق نتايج اين تحقيق كاهش درصد زيست پذيري سلول‌هاي سرطاني A375 با افزايش غلظت نانوميكروحبابهاي اكسيژن و اوزون پس از 24 ساعت نشان دهنده آپوپتوز بوده و مهار چشمگيري بر رشد اين سلول‌ها داشته است.نتيجه‌گيري: نتايج حاصل از اين تحقيق گوياي آن است كه نانوميكروحبابهاي اكسيژن و اوزون در غلظت‌هاي بالا باعث مرگ سلولي رده سلول‌هاي A375 مي‌شود. نتايج در اين تحقيق كمك خواهد كرد كه نقش نانوميكروحباب‌هاي هوا، اكسيژن و اوزون در درمان سرطان ملانوما بررسي شود.