بررسي قابليت اطمينان روش‌ هاي شناسايي زيرفضاي تصادفي و تجزيه حوزه فركانسي در تخمين پارامترهاي مودال سازه تحريك شده توسط نيروي زلزله

از كاربردي ‌ترين روش‌ هاي شناسايي پارامترهاي مودال مي‌توان به روش‌هاي شناسايي زير فضاي تصادفي و تجزيه حوزه فركانسي اشاره كرد. با اين حال، دامنه كاربرد اين روش‌ها به سيگنال‌هاي ايستا با زمان ثبت نسبتا بلند محدود مي‌شود و در صورت مواجهه با سيگنال‌هايي كه شرايط فوق در رابطه با آن‌ها صادق نيست، نتايج با خطا همراه مي‌باشد. در اين پژوهش، قابليت اعتماد به نتايج اين روش‌ها با تحليل خطاهاي ايجاد شده مورد ارزيابي قرار مي‌گيرد. به همين منظور، زلزله به‌عنوان سيگنالي كه هر دو شرط در رابطه با آن صادق نيست، به‌عنوان سيگنال تحريك در نظر گرفته مي‌شود و پارامترهاي مودال دو قاب تحريك‌شده توسط بيست ركورد زلزله جهت مقايسه با پارامترهاي مودال مدل عددي به‌دست مي‌آيد. همچنين، با مطالعه آماري خطاهاي موجود در تخمين فركانس سازه، تابع توزيع احتمالاتي خطا و يك برآورد فاصله‌اي از خطا پيشنهاد مي‌شود. نتايج مطالعه نشان داد كه به‌طور كلي، روش شناسايي زير فضاي تصادفي نسبت به روش تجزيه حوزه فركانسي از عملكرد بهتري برخوردار است.