شناسايي نيّات راه‌‌بردي مدارس دولتي ايران (مطالعه‌ موردي: شهر مشهد)

آن‌چه ‌كه سال‌ها كم‌بود آن در حوزه‌ برنامه‌ريزي و مديريت آموزش و پرورش احساس مي‌شود، فقدان برنامه‌ريزي‌هاي شفاف، دقيق، قابل اندازه‌گيري، راه‌بردي و ارزيابي براي آينده است. در عرصه‌ بسيار پيچيده‌ فعاليت‌هاي امروز سازمان‌ها، تعدد عوامل تأثيرگذار، سرعت تغيير و تحولات، علاقه‌مندي سازمان‌ها به‌ كسب موفقيت و بقايي بلندمدت، برنامه‌ريزي راه‌‌بردي، مديريت را‌ه‌بردي و شناسايي نيت راه‌‌بردي را ضرورتي اجتناب‌ناپذير كرده است. هدف مقاله‌ حاضر شناسايي نيات راه‌بردي توسعه‌ مدارس دولتي و سپس اولويت‌بندي آن‌ها بوده است. روش پژوهش دلفي - پيمايشي مي‌باشد. مراحل انجام كار به اين‌صورت بوده است، كه ابتدا با استفاده از روش دلفي نيات راه‌بردي توسعه‌ مدارس دولتي شناسايي گرديد، سپس از طريق آزمون فريدمن، نيات راه‌بردي شناسايي شده، اولويت‌بندي شدند. ابزار مورد استفاده براي جمع‌آوري اطلاعات پرسش‌نامه‌ محقق‌ساخت‌ بود. 44 نيت را‌‌ه‌بردي براي توسعه‌ مدارس دولتي ايران شناسايي شده است. يافته‌هاي حاصل از پژوهش بيان‌گر آن است كه: 1. نيات راه‌بردي داراي اولويت از بُعد فرصت‌طلبي عبارت‌اند از: گام‌برداشتن فراگيران در جهت استعداد خود، توجه به‌توسعه‌ پاي‌دار و تأمين نيروي انساني مناسب براي جامعه. 2. نيات راه‌بردي داراي اولويت از بُعد رُشد‌طلبي عبارت‌‌‌اند از: حركت به‌سمت جوامع دانايي‌محور، رُشد فرهنگ، آموزش و پژوهش، گسترش و تعميق فرهنگ پژوهش و ارزش‌يابي. 3. نيات راه‌بردي داراي اولويت از بُعد آينده‌نگري عبارت‌اند از: ايجاد الگويي آموزش و پرورش پيش‌رفت‌گرا، نزديك‌شدن به‌توسعه‌ جهاني، تمدن‌سازيي نوين و متعالي اسلامي.