علم حصولي خداوند به مخلوقات

اين مقاله درصدد است اثبات نمايد كه به دلايل مختلفي علم خداوند قبل از خلقت و بعد از خلقت به صورت حصولي است. مهم‌ترين اين دلائل عبارتند از: الف: علم حضوري مستلزم اتحاد بين خدا و مخلوقات است، در حالي‌كه چنين اتحادي به لحاظ عقلي محال است. ب: در مورد علم حضوري فعلي، اين‌كه خداوند داراي علم باشد، اما موطن علم وي خارج از ذاتش باشد، معناي معقولي ندارد. ج: قبل از خلق، هيچ موجودي با وجود شخصي‌اش تحقّق ندارد، لذا علم حضوري قبل از خلقت، محال عقلي است. در ادامۀ مقاله تبيين خواهد گرديد ديدگاه برگزيده راجع به حصولي دانستن علم خداوند، چه تفاوتي با ديدگاه ابن سينا پيرامون صور ‌مرتسمه‌ي متصل به ذات الهي دارد. سپس به مهم‌‌ترين نقدهايي كه بر ضدّ نظريۀ علم حصولي خداوند مطرح شده، پاسخ گفته خواهد شد.