سنجش دانش، نگرش و عملكرد اخلاق پزشكي در دانشجويان دانشكده دندانپزشكي بيرجند در سال 1400

مقدمه: آموزش اخلاق پزشكي جهت حفظ قانونمندي و تداوم اعتماد عمومي به دندانپزشكي بسيار حياتي است؛ بنابراين، اين مطالعه با هدف سنجش دانش و نگرش و عملكرد اخلاق پزشكي دانشجويان دانشكده دندانپزشكي بيرجند در سال 1400 انجام شد.روش بررسي: در اين مطالعه مقطعي توصيفي-تحليلي، 117 نفر از دانشجويان كه واحد اخلاق پزشكي را گذرانده بودند، شركت داشتند. داده‌ها با استفاده از يك پرسشنامه مشتمل بر دو بخش اطلاعات دموگرافيك و سؤالات مرتبط با حيطه‌هاي دانش، نگرش و عملكرد جمع‌آوري شد. سنجش دانش و نگرش از طريق يك پرسشنامه كه در مطالعات قبلي استفاده و روايي و پايايي آن تأييدشده بود، انجام شد. سنجش عملكرد با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته صورت گرفت كه پايايي آن با روش آلفاي كرونباخ 0.78 به دست آمد. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي تي‌مستقل و آناليز واريانس يك‌طرفه، من‌ويتني و كروسكال‌واليس با سطح معني‌داري 0.05 =α انجام شد.نتايج: ميانگين نمره دانش، نگرش و عملكرد دانشجويان به ترتيب 6.09 ± 34.11، 5.73 ± 47.07 و 6.02 ± 31.74 بود. بين عملكرد و نگرش دانشجويان رابطه معناداري وجود داشت (r = 0.403, P 0.05). همچنين ميانگين نمرات نگرش برحسب جنسيت تفاوت معني‌‌داري داشت (0.020=p)، دانشجويان دختر ميانگين نمره نگرش بالاتري نسبت به پسران داشتند.نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج مطالعه، عليرغم دانش خوب، نگرش و عملكرد دانشجويان در سطح متوسطي قرار داشت؛ بنابراين، آموزش مناسب اخلاق دندانپزشكي در بين دانشجويان به‌ويژه دانشجويان پسر ضروري به نظر مي‌رسد.