تأثير كاركنان نامرئي بر ايجاد مسموميت سازماني با تعديلگري سرمايه‌ اجتماعي

يكي از بحران‌ هاي اساسي سازمان‌ ها در عصر حاضر حضور كم ‌رنگ و كم‌كاري كاركنان تحت عنوان كاركنان نامرئي است كه سرايت اين پديده در كنار كم‌وكاستي‌هاي ذاتي سازمان‌هاي دولتي منجر به ايجاد جوّي متشنج و مسموم در سازمان مي‌شود. سازمان‌ها براي مواجهه با اين پديده مي‌توانند از مفهوم سرمايه‌ اجتماعي استفاده كنند. پژوهش حاضر با هدف تعديل رابطه‌ كاركنان نامرئي در ايجاد مسموميت سازماني، با تأكيد بر متغير سرمايه‌ اجتماعي، تحقيقي كاربردي است كه با روش توصيفي‌ـ همبستگي انجام شده است. جامعه‌ آماري پژوهش كاركنان سازمان‌هاي دولتي استان مازندران بودند كه تعداد 230 نفر به روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي انتخاب شدند. داده‌ها به وسيله‌ پرسشنامه جمع‌آوري شد و پايايي (با محاسبه‌ آلفاي كرونباخ و پايايي تركيبي) و روايي به صورت صوري و همگرا تأييد شد. براي تحليل داده‌ها از اطلاعات جمعيت‌شناختي (آمار توصيفي) و در بخش استنباطي نيز براي تحليل داده‌ها از نرم‌افزار spss و pls3 استفاده شد. نتايج تحقيق حاكي از آن بود كه رفتارهاي كاركنان نامرئي بر ايجاد مسموميت سازماني تأثير مي‌گذارد و متغير سرمايه‌ اجتماعي اين رابطه را تعديل مي‌كند.