بررسي اهداف سياسي، اقتصادي در شكل گيري روابط انگلستان و عثماني در نيمه دوم قرن شانزدهم ميلادي

توقف پيشروي تركان عثماني در دروازه‌هاي وين در دوره سلطان سليمان و شكست در نبرد لپانتو در دوره سليم دوم نشان داد كه پيشروي‌هاي گسترده در اروپا متوقف شده است لذا مقامات عثماني تصميم به تحكيم مناسبات ديپلماتيك با بعضي از دول اروپايي نمودند كه در دوره سلطنت مراد سوم به انگلستان به عنوان يك ملت رو به رشد توجه خاصي گرديد. همزمان با سلطنت مراد سوم، در انگلستان اليزابت اول توجه خاصي به ممالك مشرق زمين همانند ايران صفوي، روسيه، و امپراتوري عثماني نمود كه از اين بين امپراتوري عثماني از جايگاه ويژه‌اي برخوردار بود و نخستين تلاش‌ها براي انعقاد مناسبات سياسي با اين امپراتوري اتخاذ گرديد. اين مقاله به روش توصيفي_ تحليلي و با استفاده از منابع كتابخانه‌اي به دنبال بررسي اهداف دروني و بيروني است كه عثماني و انگلستان در دوران آغازين روابط دنبال كردند، به ويژه اينكه مسائل اروپايي و تحولات داخلي اين كشورها چگونه بر شكل گيري اين روابط موثر بودند. اهميت اين تحقيق از آنجايي است كه به بررسي شكل‌گيري مناسبات يكي از آخرين و بزرگ‌ترين امپراتوري‌هاي اسلامي يعني عثماني با انگلستان كه بعدها نقش چشمگيري در تحولات جهان اسلام داشت مي‌پردازد. يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه باب عالي، انگلستان را وسيله‌اي براي دست يابي به اهداف سياسي خود همانند افزايش كشمكش‌هاي مذهبي در اروپا، از بين بردن اتحاد دول مسيحي، متحدي در برابر اسپانياي هاپسبورگ و تامين مواد مورد نياز صنايع نظامي امپراتوري مي‌ديد. از سويي ديگر دربار انگلستان، عثماني را تنها ابر قدرتي مي‌پنداشت كه قادر به مقابله با اسپانيا بود و همچنين مجامع تجاري انگلستان با گشايش روابط با عثماني مي‌توانستند كالاهاي انگليسي را در قلمرو گسترده امپراتوري عرضه و به راههاي تجاري مشرق زمين همانند جاده ابريشم دسترسي داشته باشند.