بازنويسي تصوير براي افسردگي: پيشرفت‌هاي اخير و جهت‌گيري‌هاي آينده

هدف: افسردگي يك اختلال رواني شايع و عود كننده و يكي از علل اصلي ناتواني در سراسر جهان است. تعداد زيادي از افراد افسرده خاطرات منفي مزاحم را گزارش مي‌كنند اين در حالي است كه استراتژي درماني مشخصي وجود ندارد كه به‌طور خاص اين خاطرات را هدف قرار دهد. در اين راستا بازنويسي تصوير يك تكنيك روان درماني است كه به خاطرات و تجربيات قبلي مي‌پردازد و هدف آن بهبود احساسات منفي از طريق تغيير بازنمايي دروني خاطرات و تصاوير منفي است. گرچه اين درمان در ابتدا براي افراد تروماتيك پيشنهاد شد، اما مداخلات متعدد نتايج اميدواركننده‌اي را براي مبتلايان به ساير اختلال‌هاي روان‌شناختي به همراه داشته‌است. همچنين به نظر مي‌رسد كه علاقه به بازنويسي‌تصوير و كاربردهاي آن براي افسردگي به سرعت در حال افزايش است. در اين راستا هدف از اين مطالعه، مروري بر مطالعات باليني براي ارزيابي اثرات بازنويسي تصوير بر افسردگي و فرآيندهاي احتمالي زيربنايي آن است.روش‌شناسي پژوهش: اين پژوهش از نوع مقالات مروري است كه با مطالعه 37 مقاله در زمينه بازنويسي تصوير، بازنويسي، تصويرسازي، تصويرسازي‌ذهني، تصاوير ذهني، خاطرات مزاحم و افسردگي گردآوري شده‌است.يافته‌ها: در مجموع مرور انجام شده نشان مي‌دهد كه بازنويسي تصوير با كاهش علائم شناختي، عاطفي و رفتاري افسردگي و پريشاني مرتبط با آن همراه است و مداخله‌اي مؤثر براي افسردگي، پريشاني خاطرات مزاحم و ساير متغيرهاي مرتبط است.بحث و نتيجه‌گيري: با اين حال به نظر مي‌رسد كه تحقيقات بيشتري براي مقايسه پروتوكل‌هاي مختلف بازنويسي تصوير، بررسي مكانيسم‌هاي تغيير، ارزيابي عوامل تعديل‌كننده و تغييرات درماني براي كارايي بيشتر آن مورد نياز است. لذا، بر اساس مرور انجام شده يك دستور كار تحقيقاتي آينده پيشنهاد مي‌شود تا بستري براي پژوهش‌هاي بيشتر در جامعه ايران ايجاد گردد.