تحليل رابطه بين منبع كنترل و خودكارآمدي تحصيلي در دانشجويان پرستاري: مطالعه‌اي در دانشگاه علوم پزشكي گناباد (1403)

پيش‌زمينه و هدف: منبع كنترل به‌عنوان ميزان كنترل افراد بر وقايعي كه در زندگي آنان اتفاق مي‌افتد و خودكارآمدي تحصيلي كه باور يا اطمينان فرد به توانايي‌هايش براي دستيابي به موفقيت را نشان مي‌دهد بر برنامه‌ريزي‌هاي دانشگاهي و بسياري از جنبه‌هاي رفتاري دانشجويان تأثير دارد. لذا پژوهش حاضر باهدف تعيين ارتباط بين منبع كنترل با خودكارآمدي تحصيلي دانشجويان دانشكده پرستاري دانشگاه علوم پزشكي گناباد در سال 1403 انجام شد.مواد و روش كار: اين مطالعه توصيفي - مقطعي در سال 1403 بر روي 217 نفر از دانشجويان پرستاري دانشگاه علوم پزشكي گناباد انجام شد. ابزار گردآوري اطلاعات در اين مطالعه، دو پرسشنامه منبع كنترل راتر و خودكارآمدي تحصيلي اون و فرامن است. براي تحليل داده‌ها از آزمون ضريب همبستگي و تي استودنت استفاده شد. در اين مطالعه ( P 0.05 ) معنادار در نظر گرفته شد.يافته‌ها: منبع كنترل بيروني در بين دانشجويان پسر نسبت به دانشجويان دختر بالاتر است و بين منبع كنترل و خودكارآمدي تحصيلي در بررسي آزمون پيرسون رابطه معنادار و منفي وجود دارد (0.001= p). آزمون تي مستقل نيز نشان داد كه منبع كنترل در بين دو جنس تفاوت معني‌داري نداشت (0.920= p) همچنين خودكارآمدي تحصيلي در بين دو جنس تفاوت معني‌داري نداشت (0.251= p). بحث و نتيجه‌گيري: منبع كنترل پيش‌بيني‌كننده معنادار و منفي خودكارآمدي تحصيلي است. بنابراين پيشنهاد مي‌شود جهت تقويت خودكارآمدي تحصيلي دانشجويان در برنامه‌ريزي‌هاي دانشگاه به اتخاذ راهبردهايي براي منبع كنترل دروني در دانشجويان توجه ويژه شود.