كاركردهاي سياسي رشوه در مناسبات دروني عصر صفوي و پيامدهاي آن

يكي از مهم ترين تقديمي ها در ادوار مختلف تاريخ ايران كه دامنۀ آن به دورۀ صفويه كشيده شد، رشوه است. درواقع، استفاده از رشوه در مناسبات سياسي دروني حكومت صفوي، از آغاز تا پايان عمر اين سلسله تداوم داشت. در اين پژوهش به دنبال پاسخ‌گويي به اين پرسش هستيم كه: كاركردهاي سياسي رشوه در مناسبات سياسي درون حكومتي عصر صفوي چه بود؟ و چه پيامدهايي به دنبال داشت؟ اين پژوهش با رويكرد توصيفي-تحليلي انجام شده و يافته هاي آن نشان مي دهد كه رشوه در آغاز قدرت گيري صفويان نقش مهمي در پذيرش اطاعت حكام، تثبيت جايگاه شاه و تمركز حاكميت داشت. سپس در مناسبات شاهان صفوي با زيردستان نقش بسزايي در تصاحب مناصب، مشاغل و حفظ آنها ايفا مي كرد كه اقليت‌هاي مذهبي ساكن در ايران، به‌ويژه ارامنه نيز از اين قضيه مستثني نبودند. در مقابل نيز شاهان صفوي از رشوه هاي تقديمي حكام با شيوه هايي متنوع و متفاوت براي نمايش قدرت و ثروت خود در انظار عموم و همچنين سفراي خارجي بهره مي بردند كه اين مسائل پيامدهايي از نظر اجتماعي و اقتصادي به دنبال داشت.