زمين‌ شيمي سنگ كل و شيمي‌ بلور آپاتيت در دنباله هاي نفوذي ناحيه قينرجه- انگوران (غرب زنجان): رويكردي براي شناسايي گرانيتوئيدهاي مولد اسكارن و تحولات ماگمايي- فلززايي

ناحيه قينرجه- انگوران در محل تلاقي پهنه‌هاي ساختاري اروميه- دختر و سنندج- سيرجان، در شمال غرب ايران جاي دارد. در اين ناحيه دنباله هاي نفوذي با سن ترياس مياني- ژوراسيك بالايي شامل توده كوارتزديوريت قراول خانه، واحد گرانيت پورفيري كوه بلقيس و توده گرانوديوريتي قينرجه رخنمون دارند. اين پژوهش به واكاوي داده‌هاي زمين‌شيمي سنگ كل و شيمي‌بلور آپاتيت در دنباله هاي نفوذي يادشده براي دستيابي به تحولات زمين‌شيميايي- فلززايي ماگما و مقايسه شاخص هاي باروري توسط درون يابي عناصر كمياب مي پردازد. توده هاي مورد بررسي با دماي همگني زيركن (TZr) كمتر از 900 درجه سانتي‌گراد و ماهيت متاآلومين تا كمي پرآلومين (A/CNK = 0.5-1.2) متعلق به سري كالك آلكالن هستند كه شواهد گرانيتوئيدهاي نوع I (Na2O/K2O = 0.8-2.0) محيط هاي فرورانش (غني شدگي LILE نسبت به HFSE همراه بي هنجاري هاي P، Nb و Ti) را نشان مي دهند. تمركز ΣREE نسبت LREE/HREE و محتواي LILE (شامل مجموع عناصر Rb، Ba، Th، U، K و Pb) در گرانوديوريت هاي قينرجه به طور متوسط دو برابر توده هاي ديگر تعيين‌شده است كه جاي‌گيري در عمق 20 تا 30 كيلومتري پوسته (Sr/Y = 10-20) نسبت Rb/Sr سنگ كل كمتر از 4/0 و محتوايFeO  حدود wt.% 4، ويژگي اسكارن هاي آهن دار را نشان مي دهد. طبق شواهد ريزكاوالكتروني، آپاتيت هاي كوارتزديوريت قراول خانه با تمركز بالاي فلوئور (F = 2.2-2.7 wt.%) به طور مستقيم از ماگماي نخستين و آپاتيت هاي گرانيت پورفيري كوه بلقيس با تغييرات بالاي كلر (Cl = 0.52-0.65 wt.%) در نتيجه تبادلات وسيع سيال- سنگ ميان توده گرانيت پورفيري و سيال گرمابي شكل گرفته اند. در مجموع، توده گرانوديوريتي قينرجه و پس از آن كوارتزديوريت قراول خانه بيشترين شباهت را با الگوي پتروژنز- فلززايي توده هاي مولد ذخاير اسكارن آهن نشان مي دهند.