اثر اپي‌براسينوليد بر پارامترهاي جوانه‌زني، فيزيولوژيكي، رشد و عملكرد ميوه گوجه‌فرنگي (Solanum lycopersicum L.)

مقدمه: براسينوستروئيدها نقش مهمي در مراحل جوانه‌زني، رشد نشاء و عملكرد كمي و كيفي محصول دارند. روش‌ها: اثرات پيش‌تيمار بذر گوجه‌فرنگي با اپي‌براسينوليد بر شاخص‌هاي جوانه‌زني، رشد نشاء در گلخانه و تأثير محلول‌پاشي گياه بر رشد بوته و عملكرد در مزرعه انجام شد. تيمارها در مرحله جوانه‌زني و توليد نشاء شامل خيساندن بذر (پرايمينگ بذر) در آب مقطر (شاهد) و محلول اپي‌براسينوليد با غلظت‌هاي 0.25، 0.5 و 0.75 ميكرومولار به مدت 24 ساعت بود. نشاءهاي حاصل از پرايمينگ بذر در اپي‌براسينوليد (0، 0.5 و 0.75 ميكرومولار) به مزرعه منتقل و پس از يك ماه، با غلظت‌هاي 0، 0.5 و 0.75 ميكرومولار محلول‌پاشي شدند. نتايج و بحث: در مقايسه با شاهد، اپي‌براسينوليد باعث بهبود درصد و سرعت جوانه‌زني بذر و تمام پارامترهاي فيزيولوژيكي و رشد نشاء گرديد و اثر 0.75 ميكرومولار شاخص‌تر بود. اثر اپي‌براسينوليد بر پارامترهاي اندازه‌گيري شده‌ي در مزرعه نيز بسيار چشمگير بود. گرچه اثر پرايمينگ بذر به‌تنهايي در كليه‌ي تيمارها نسبت به اثر محلول‌پاشي به‌تنهايي در كليه‌ي مراحل، به‌طور معني‌داري بهتر بود ولي تركيب اين دو تيمار در هر دو غلظت‌ 0.5 و 0.75 ميكرومولار نسبت به تيمارهاي پرايمينگ بذر و يا محلول‌پاشي شاخص‌تر بود. توليد محصول گوجه‌فرنگي از تركيب دو تيمار در غلظت‌ 0.5 ميكرومولار، 74 درصد و در غلظت‌ 0.75 ميكرومولار، 145 درصد، در مقايسه با شاهد افزايش نشان داد.