بررسي اثر همزمان مهار فتوديناميكي و رامنوليپيدي بر تشكيل بيوفيلم در درماتوفيت‌ها

مقدمه و هدف: عدم موفقيت در درمان بيماري هاي مرتبط با درماتوفيت ها اغلب به دليل تشكيل بيوفيلم است كه باعث مي شود درماتوفيت ها در برابر ضد قارچ ها مقاوم باشند. بنابراين به نظر مي رسد كه يافتن راهكارهاي درماني جهت مهار تشكيل بيوفيلم، مي تواند به درمان درماتوفيتوز كمك كند. بر همين اساس در تحقيق حاضر تلاش شد تا مهار توليد بيوفيلم درماتوفيت ها با استفاده از درمان فتوديناميكي و همچنين بيوسورفكتانت رامنوليپيد مورد ارزيابي قرار گيرد. هدف از اين تحقيق بررسي اثر همزمان فتوديناميكي و رامنوليپيدي بر مهار بيوفيلم در درماتوفيت‌ها بود.مواد و روش ها: در اين مطالعه، پنج گونه درماتوفيت شامل سه ايزوله تريكوفيتون منتاگروفايتس، تريكوفيتون روبروم و تريكوفيتون وروكوزوم و دو ايزوله ميكروسپوروم كنيس و ميكروسپوروم جيپسئوم مورد ارزيابي قرار گرفتند. بيوفيلم‌ها تحت درمان با رامنوليپيد و تابش نور مرئي قرار گرفتند و تأثيرات آن‌ها بر كاهش جذب نوري و تشكيل بيوفيلم مورد سنجش قرار گرفتنتايج: نتايج نشان داد كه تركيب اين دو روش تأثير قابل توجهي در مهار رشد و تشكيل بيوفيلم در درماتوفيت‌ها دارد. به‌خصوص، كاهش معناداري در ميانگين جذب نوري و تشكيل بيوفيلم در گونه‌هاي تريكوفيتون مشاهده گرديد.نتيجه‌گيري: اين يافته‌ها نشان‌دهنده‌ي پتانسيل بالاي استفاده از روش‌هاي تركيبي در درمان عفونت‌هاي قارچي و مديريت بيوفيلم‌ها مي‌باشد. پژوهش حاضر مي‌تواند به عنوان مبنايي براي مطالعات آينده در زمينه درمان‌هاي نوين عفونت‌هاي قارچي مورد استفاده قرار گيرد.